istiklal marşı nı en güzel okuma yarışması

katılan öğrencilerin çoğunun dravdan gözyaşı döktüğü, rol yaptığı yarışmalar.

bu sabah milliyet'te gördüm bolu'da yapılanının fotoğraflarını.. bir genç üstündeki elbisesini yırtacak gibi oluyor, sonra ağlıyor. ufacık çocuklar savaşa gidermiş gibi bağırıyor..

ciddiyetinden, samimiyetinden şüphe ediyorum katılanların ve düzenleyenlerin.
çocuğum olsa kesinlikle sokmam ben bu yarışmaya. birincisi, sevgiyi öyle şiddetle ağlayarak ifade etmeyi öğrenmesini istemem. ikincisi ağlayarak bir şeyler elde edebileceğini düşünmesini istemem. üçüncüsü, daha küçücük yaşında başarısızlıkla sonuçlanabilecek bir yarışın içine sürüklenmesini istemem. oysa katılan her çocuğa şöyle birbirine denk olacak ufak çapta hediyeler verilse, amacın sadece kurtuluş savaşını anlatan istiklal marşımızın anlamını içselleştirmek olduğu vurgulansa. o çocukların psikolojileri düzgün kalsa. istanbul'a da yaz gelse...