bugün

iyice, son damlasına kadar, aklında en ufak bir şüphe kalmayana kadar zorlar. Bunda kötü bir niyet yoktur. Triplere girmeyin "ay neler söyledim, neler yaptım da hala mesaj atıyor arıyor" diye.. bir gün kesecektir iletişimi. Merak etmeyin.
Bana gidiyorum dediler ve gittiler. Neden diye sormak içimden bile gelmedi. Zorlayanlar nasıl beceriyor ki bunu?
Bile bile üst üste hatalar yaparak, en çokta kendisini hırpalayan insandır. her şeyin farkındadır aslında ama nafile. her defasında "bir daha asla karşısına bile çıkmayacağım" diye kendisine sözler verir belki. ama işte bazen beyin duruyor da duygular ele geçiriveriyor bütün gidişatı. işte o zamanlar ihtiyaç olunan tek şey zaman. zamanla unutup asla yüzüne bakmamayı öğreniveriyor insan acı bir tecrübeyle. Ve böyle böyle tekrar etmeyeceği hale gelmiş davranışlar. bir bakmışsınız duygular yaşadıkça körelmiş, yerini tecrübelere bırakmış.