istemeden kalp kırmak

gerçekten üzen eylemdir. hem kıranı hem de kalbi kırılanı. efendim bir de kıran insan daha sonra bu konu yüzünden gidip özür dileme çabasına giriştiği vakit daha da sıvar. açıkçası başıma ciddi şekilde bir kez gelmiş olan durumdur. hâlâ bile o insanın bana eski ben olarak baktığını düşünmüyorum. ha bir de müthiş bir patavatsızlık sonucu istemeden kalp kırdıysanız; aniden ama isteyerek kafanız kırılabilir ortama göre değişir bu eylemin sonucu ve insana göre...

(bkz: perişanım şimdi)

' Bir şeyi yapmak onu yıkmaktan çok daha zordur. ' ifadesini göz önüne alırsak. Bir dost kazanmak çok zordur ve yıllar ister. istemeden de olsa bir dostun kalbini kırmak ise saniyeler içinde gerçekleşebilir.

bazen saniyeler içinde gerçekleşir, pişman olursunuz ama artık çok geç kalınmıştır.

isteyerek kalp kırmaktan farkı olmayandır.
aslında daha kötüdür de denilebilir.

zamanı geri almak istenen anlardır.

isteyerek veya istemeyerek kalp kırmak yanlıştır. kul hakkıdır.

bayram ziyaretine gidemediğim için babam gibi sevdiğim adamın bugün benle küsmesiyle sonuçlanan durumun özetidir.

kimse kirilmasin diye herkese guzelce davranayim derken insanlarin seni bir süre sonra çıldırttığı andır.

Sanırım çok yapıyorum. Duygu ölçerek konuşmayan net bir insan olmanın dikeni sanırım.