intihar etmek mallıktır

Doğru bir gerçektir.

belli ki intiharı deneyimleyip mallık olduğunu tespit edenler var aramızda.

intihar etmek ölüme götürür, etmemekte öyle. Herkes mal yani.

görsel

Yaşamaktan zevk almamak için mal olmak lazım evet. yapılacak o kadar şey varken neden acı neden ızdırap...

En anlamlı değil, en anlamsız değil. Mallık değil.
Her şeyi uçlarda yaşamak zorunda değilsiniz, uçlarda hissetmek zorunda değilsiniz. Bipolar mısınız arkadaşlar biraz sakin olun..
intihar etmek kimi zaman çok mantıklıdır, yaşamına son veren şeyin kendisi olmasını ister insan bazen. Veya seni bu hayata bağlayan hiçbir şey kalmaz. Veya acı içindesindir, geçmek bilmez ve son vermek istersin.
Bana sorarsanız ben deli gibi ölmek istedim bir aralar. Ve bu depresif ruh hali falan değildi, salt ölüm isteğiydi. Gayet sakince oturdum, kendimi hangi şekilde öldürsem diye düşündüm. Ki bu sakinlikti o anda beni korkutan rasyonel düşünüyordum ve sonuçta ölmek istediğime "karar vermiştim". ilaç mı içsem, pencereden mi atlasam? Yok sakat kalmamayım direkt öleyim. Kendimi mi kessem?
Normal değildi belki ama "sinirlerim bozuldu gitmek istiyorum bu hayattan" da değildi. Sorunlar sorun değildi sadece yok olmak isteğiydi önemli olan.
Ama içimdeki bir cılız isteğe tutundum, cılız gelse de değildi işte. Yaşama isteği bir içgüdüdür. içgüdüler kuvvetlidir. Bastırılması zordur.
Bu sebeple intihar etmek gibi korkakça bir hareket bile güç ister. Bu bir intihar güzellemesi değil tabii ki. intihar etmek güzel olabilecek şeylerden kaçmaktır, güzel olma ihtimalinden korkmaktır belki de. Çukurun dibine ait olduğuna inanmak, aydınlığa çıkmayı kendine layık görmemektir.
Ama mallık değildir, anlamsız değildir. Çaresizliktir biraz. Hüzün, çökkünlük, depresyon içermeden. Salt çaresizliğe içinden dal uzatamamaktır.
Neyse, intihar etmeyi düşünen doktora gitsin. Para kazanmamız gerek. Haydi bakalım.

çaren ve umudun yoksa
her gün birbirinin tekrarı şeklinde geçiyorsa
çevrendeki herkesten ümidini yitirmişsen
üstüne bir de geri döndürülmeyecek bir sağlık problemin varsa intihar bazen salaklık değildir. kimsenin acısını hafife alma.

mallık ve büyük günahtır. yaşamak, savaşmak varken de korkaklığın âlâsıdır.

Değildir. Sizin hiç çocuklarınıza istediklerini almayı bırakın karınlarını doyuracak para bulamadığınız hatta onlara bir gelecek vadedemeciğinizi anladığınız oldu mu? Sizin hiç defalarca tecavüze uğradığınız kendi bedeninizden tiksindiğiniz, hatta ailenizin bile sizin yanınızda olmadığı oldu mu? Siz hiç koskoca bir evde akıl sağlığınızı yitirdiniz mi? Bu bir kaçış yöntemidir. Bu artık güçlü duramıyorum demektir. Bu artık benim tek çarem ölüm belki orada huzur bulurum demektir.

Kesinlikle salaklıktır. Mal zaten bir kez geliyorsun ne derdin var ise sal eğer salınamayacak gibiyse her şeyi sal. Salamıyorsan ortamdan Uzaklaş. Uzaklaşmıyorsan sorun sendedir veya mutsuzluk sende bağımlılık yapmıştır. Para sorunsa tarım yap köye yerleş ekmeğini domatesini kendin yetiştir. (Ekmek derken buğday yetiştir ordan un yapıp ekmek üret işte) her şeyin bir çaresi var. Sağlığında sorun var ise orasını bilemem. (Dermansız bir hastalıksa ve ölüm sana yaklaşıyorsa, sen hayata yaklaş en çok yapmak istediklerini yap. Zaten ölüceksin mal gibi intahar edeyim acım dinsin deme daha çok acısın zaten bir süre sonra tamamen dinecek.) (son yazdığımı büyük ihtimal bende uygulayamam ama doğru olan bu.)

büyük konuşmamak lazım.

Evladını kaybedip dayanan anne - babalar varken gencecik insanların sevgilisi terk etti diye canına kıyması korkunç geliyor.
Nasıl kendilerinde bu hakkı bulabiliyorlar? Kendi acılarını daha mı büyük görüyorlar? Kendileri daha mı fazla acıyı hissediyor? Kendileri daha mı dayanıksız? O insanlara baksınlar?
Dünya sınav dünyasıdır. Kimse hep mutlu yaşayamıyor. Kimse!
Ölümden kaçabilen de yok. Öyleyse neden intihar?

Yaşamak akıllılık yani?