insanların çoğunun karektersiz olması

günümüz insanlarında sıkça görülen sorundur. herkes için geçerli değildir.

Şöyle ki ;

akademisyenlere hocam hocam diyerek yalakalık yapalım, üst düzeydeki tanıdıklara yavşayalım, sırf mevkii sahibi diye birilerine şirin görünelim, bir dediklerini iki etmeyelim, göze batmayalım, aynı kültür ve eğitim seviyesinde olmamıza rağmen sırf adı var diye birilerinin şakşakcısı olalım, güçlü ve paralı neredeyse onun yanında olalım, şirin ve sempatik görünüp saman altından su yürütelim ve tüm bunları yaparken de siyasi görüş belirtmeyelim, ne şişi yakalım ne kebabı ve önemli olan kesemiz dolsun yeter, karakter çok sorun değil o insanlar için.

Bunun için başlık açmaya gerek yok bilinen bir gerçek.

sonuna kadar katıldığım önerme. o yüzden bin arkadaşın olacağına bir olsun. zaten binini toplasan o bir yapmayacak.

(bkz: kişi kendinden bilir işi)

ve çoğu bunun farkında değil!asıl sorun bu...

Bi de adam öldürmek suç derler. öldürülen kişi adam mı bi bakın da ona göre ceza verin amk. Yarrak kürek tiplerle birlikte yaşamak zorunda değilim amk. Devlet bunu sağlamıyorsa gerekirse ben sağlarım.

Onların suçu değil.
Yetiştiren insanların suçu.
Çocuk yetiştirmek her babayiğidin harcı değil.
Ben işime haftanın 5 günü Yol süreleri dahil günde minimum 12 saat harcıyorum.
Oğlum eve her geldiğim akşam baba hadi bir Kukuli şarkısı açıp salonda deli gibi dans edelim diyor.
Salona bir kamera yerleştirip bizi izleseniz, bu deliler ne yapıyor dersiniz.
Ama o çok mutlu oluyor?
Sebep çok basit, 3 yaşına bile basmadı daha.
Ama mutlu oluyor.
Ben oğlum mutlu olsun diye bütün aptal saptal hareketleri yaparım.
Git sabah basildon'la milyon dolarlık anlaşma için toplantı yap, akşam eve gel Kukulinin şarkısında yere yat ayaklarını havaya kaldır dans et.
Hayat beni buna hazırladı.
Ben baba olduğum için teklifleri reddetme şansım yok.
Bundan da gayet mutluyum.
Verdiyse Allah, paşa paşa büyütürüm.
Bahtı açık olsun.