insan neden çabuk vazgeçer

kimi zaman yemininden, kimi zaman ders çalışma isteğinden, alınan kararlardan, hatta ve hatta sevgiliden.. neden vazgeçer insan?
öncelikle burada bahsi geçen insan gerçekten o an için bu kararında ciddi olan insandır. yani farklı amaçlarla alınan kararlar, verilen yeminler değil gerçekten inanılarak içten bir hisle verilmiş sözlerden, sevgi cümlelerinden vazgeçen insandan bahsediyoruz. çünkü kararlara güvenildiği için yeminlere güvenildiği için vazgeçilir. halbuki kararlar, yeminler ve sözler sadece bir sonuçtur.. asıl önemli olan bu kararlar ve bu yeminlerin temelindeki duygulardır. insan sevgilisinden neden vazgeçer? cevabı gayet basit; çünkü genellikle insanların aşklarının temelinde biyolojik aşk var (e bunu herkes biliyor diyebilirsiniz ama neden çok az kişi önemsiyor? ) . ve bu aşk bitince evlenme kararı veya sevgili olma kararı boş bir önerme halini alır. ondan sonra kendinizi bir boşluktahissedersiniz nitekim siz 5 yıl önce bu kızı seviyordunuz hemde çok seviyordunuz bu yüzden evlenme kararı aldınız fakat şimdi bu kararınızdan vazgeçmek ihtiyacı hissediyorsunuz iyi ama parmağınızda bir yüzük var niye vazgeçtiğinizi kararınızdan niye döndüğünüzü anlamıyorsunuz işte sorun buradadır karar önemli değil karar sizi yanıltır kararlar kağıdın üstünde olduğu sürece insana güven verir halbuki asıl önemli olan ve o kağıdın kaderini belirleyen şey atılan imza değil duygulardır. bu yüzden biyolojik aşkın ötesinde siz sevgilinizi sevme kararınızın temeline farklı şeylerde koyarsanız bu defa bu karardan geri dönmeniz zorlaşacaktır nitekim bu defa temel sağlamdır. sadece duygu değil mesela sadakat mesela kanaat mesela fedakarlık bunları da kararınızı temellendirmede önemli bir faktör olarak kullanırsanız işte o zaman bu ilişkinin ayakları yere sağlam basar. yani demek istediğimiz şu; her aşık maşukuna onu sevdiğini söyler yani her ilişkide söylenen şey aynıdır ama bu söylenenlerin ardındaki duygular ve temeller farklıdır ama söylenen aynıdır. sizce bu garip değil mi? ve yıllar geçtikçe ancak sağlam temelli olanlar sağ kalacaktır.
örneğin ders çalışma isteği. akşam baban seni yine pc başında görünce sağlam bir fırça çeker ve sende onu önemseyen bir insansan üzülürsün sonra bir karar alırsın ''yarın ders çalışmaya başlayacağım'' dersin ama o kararın temelindeki duygu babanın sana dediklerinden ötürü bünyende meydana gelen anlık bir üzüntüden başka bir şey değildir ve yarın olduğu zaman artık bu duygu kaybolacaktır ve senin elinde sadece bir karar olacaktır. karar araba olsun yakıt ise duygulardır sen ertesi gün aracına bineceksin yani eline kitap defter alacaksın ama yakıt yani duygular yok ki.. gitmeyecek araba çalışamayacaksın..
insan neden vazgeçer? insan uzun vadeli düşünemediği için ve şu andaki kararının temelindeki duygunun değişebilme ihtimalini göz ardı ettiği için vazgeçer. bunun farkında olanlar daha az hata yapar.

not: her insan aynı olamayacağı gibi her insanın vazgeçişi de kendi içerisinde çok farklı nedenlerden kaynaklanabilir. dolayısıyla yukarıdakiler bir kalıp değildir. her vazgeçiş kendi içerisinde özel olarak değerlendirilmelidir. bu insanlar içinde böyledir.

Vazgeçmeyenlerin kıymeti nasıl anlaşılır.

Zayıf olduğundan.

Ki insanlık tarihi boyunca iyi işler başarmış; mucitler, doktorlar, bilim adamları vb çabuk vazgeçselerdi buralara gelemezdik. insan ilişkilerinde De aynısı. Düşeceksin, yorulacaksın, kazık yiyeceksin ama yılmayacaksın. En doğrusunu bulana kadar devam.

insan vazgecmez, vazgeçmek zorunda kalır karşısındaki insan yüzünden. Sabreder çeker, dinler sonunda patlar ve bir kalemde keser atar Öyle görünür, aslında bu kesip atmaların gerisinde çok şeyler yatar, insanlar geçmişi bilmedikleri için de
- Bak bak, kaç yıllık beraberligi nasılda kesip attı, vefasiz insan. derler varsin desinler.

Üşengeçlikten.

Karakteri sağlam olmadığı içindir. Vakti zamaninda verilen karsilikli degerler, karakteri zayif olan kisi tarafınca azalir.
Daha sonra karsi tarafta durup dururken itibarsizlasirsin, yaptığın tek sey de iyilikte bulunma çabasıdir.

yeterince inanmamışsa çabuk vazgeçer. inanan insan başarısız olsa bile nerde hata yaptım diye düşünür yapamıyacağı aklına bile gelmez. inanmayan insanın ise aklına gelen ilk şey acaba yapamıyacak mıyım olur. şüphe ile başlanan ve başarısız olan neredeyse her şeyde insan oğlu vazgeçer.

karaktersizlikten. ne olursa olsun vazgeçiyorsan karaktersizsindir; ders çalışmaktan, şunu yapmaktan, bunu yapmaktan ve en önemlisi belki de sevgilinden.

vazgeçtikten sonra dersler ki :"ben anladım ki seni gerçekten sevmiyormuşum, senin sevgini haketmiyorum. senle olacağımıza inanmıyorum."

bu kadar kolay olamaz.

insanın inançları gelgit yapıyorsa kendi zayıflığındandır.

Umut etmekten yorulduğu için, inancı kalmadığı için..

Neyden vazgeçtiğimize bağlı .

Umudun bittiği yerde vazgeçiyorsun ya da bir şekilde vazgeçmeye mecbur kalıyorsun.

Yazacak cok sey var da aslinda insan tukeniyor.

Tukendik olum tukendik. Guc yok, hal yok, kuvvet yok..

Vazgecmesin de ne olsun..