ilk zirve heyacanı

ilk kez bir zirveye katılacak olan yazarın hissettiği hafif mutluluk, biraz endişe , ucundan şaşkınlık, azıcıkta korku duygularının birleşiminden doğan heyecandır , iyidir iyi.

zirve sonunda zirve bekareti kaybedilir.

heyecan mı bilinmez? duyguların üst üste binip neye benzediği belli olmayan durum.

(bkz: tüh bu da erkek çıktı)

(bkz: zirveye ilk kez gelen yazarin tepkisi/#2907511)

hemen hemen her yazarın zamanında yaşadığı ve gelecekte yaşayacağı heyecandır, ilk kez bir zirveye katılacaktır, sözlükte yazıştığı, ya da yazılarını okuduğu, sevdiği ya da nefret ettiği insanları ilk defa görecektir, haliyle bir tedirginlik yaşar, sesi çıkmaz, bir köşeye çekilip izlemekle yetinir fakat 2. ve 3. zirvelerde o halinden eser kalmaz.

bir de zirve fobisi olan yazarlar vardır ki, onlar beter durumdadır.

daha önce tanışmış olduğunuz ve sözlükte sizinle birlikte yazar olan ve hatta daha önce zirve deneyimi olan bir arkadaşla katılınırsa ilk zirveye büyük bir ölçüde hafifleyecek olan heyecandır.

gitmeyerek ilk zirve heyecanı geçiştirilebilinir. keza benim ve diğer bir çok kişinin olduğu gibi herkesin bu oluşumun katılımcıları hakkında bir sıkıntı hali var. yani mesela adam benim gibi bir orospu çocuğunu sevmiyorsa, gelse bi de zirveye beni görse artık bi kere kurt düşmüştür içine. sevdiği insanlar bile olsa orada arada hep beni gözetleyecek sözlükte veremediği ayarı vermeye çalışacak. tabii kıt aklıyla bok yediği için gene ayar olucak. sonunda ne olacak? mutsuz olucak bu öküz arkadaşımız. o yüzden bir zirve heyecanı duymak istiyorsanız geçerli bir zirve olsun. mesela everest'e tırmanmaya kalkışın.