iki insan birbirini ayrılmak üzereyken tanır

doğrudur. karşıdakinin çıkarı devam ettiği sürece sana melek gibi davranabilir. ama yalnızlaşıp, çıkarlarının bittiğini gördüğü anda içinde ne varsa döker ortaya. sonra da gün gelir dönmek ister. ama o kapı çoktan kapanmıştır.

içinde tuttukları doğruları son raddede dışarıya saçar, o an anlarsınız.

en çok kırıldığım dönemdir ki gerçekten de karşıdaki kişinin içindekilerini, biriktirdiklerini hiçbir kaygısı olmadan kustuğu belki de fazla çirkinleştiği anlar olabilir. beraberken söylemekten çekinilenlerin tek seferde gün yüzüne çıkması ağır oluyor o yüzden biriktirmeyin ki ayrıldıktan sonra da insan gibi hatırlanın.

Bir de bakmışsınız ki siz ayrıldım sanarken allah kurtarmış.