hiçbir şeye sahip olamamanın verdiği acı

kırmızı biber yenildiğinde ağızda oluşan acı gibidir.. ne bir bardak su ne de bir dilim domates geçirir.. hayatından boşa çabalamış fakat hiçbir şey elde edememiş insanlarda görülür ve genellikle sonları da boğazlarında hissettikleri yağlı ilmek acısı ile olur..

ne adamlar gördüm
sırtında elbisesi yok
ne elbiseler gördüm
içlerinde adam yok..

mevlana

sahip olduğumuzu sandığımız şeylerin bir gün gelip elinizden alındığında oyuncağını kaybetmiş çocuk bakışıyla ortada kalmak, onunlayken alınan hazzı tekrar alamayacağımızın verdiği bilinçle acıya uyumak gibidir. öyle derin bir uykudur ki hiç uyanmayacakmışsınız gibi gelir. ve bu acı hiç geçmez.

vermiş olduğu rahatin yanında sözü bile edilemeyecek acidir. çünkü sahip olmak sorumluluk gerektirir. hatta cogu zaman hayat yolunda depar atacağiniz vakit el freni vazifesi yapar. nasıl ki bir piyade askeri rahat manevra etmesi için siperde lüzumsuz ağirliklardan kurtulmasi gerekiyorsa insan da mesutlugu ve huzuru hiç birşey sahibi olmamakda bulur.

çünkü sahip oldugunuzu zannettiğiniz seyler esas da size sahip olurlar.

ne varliğa sevinirim ne yokluga yerinir demelidir kişi.

elbette bir lokma bir hirka ile yasayip abdal olun demiyorum fakat herseyin fani oldugu diyarda yasarken en azından kendimizi sağlama alalim yeter. öztürk serengil'in dediği gibi;

sarmazsin bir yarayi
dostla bozmussun arayi
emanet parayi da
tasimissin ne cikar

vel hasıl-ı kelam aklı olana para ne gerek parası olana akıl ne gerek. zaaten var olmak mı yoksa varlıklı olmak mı iste esas mesele bu...

nerden bakıldığına göre yorum yapılması ve değerlendirilmesi gereken konudur. insan hayatının her evresinde bir çok şeye sahiptir aslında. bazı durumlarda bunları göremez ve bir vesile bunu farkettirir. ne çok şeye sahibiz aslında.

hiçbirşeyle kastedilen maddi şeylerse duyulmamamsı gereken acı. sağlığın yerindeyse sevdiklerin yanındaysa zaten herşeye sahipsindir (bkz: zugurt tesellisi)

akıllara hemen oscar wilde'nin sözünü getiren acıdır.

--spoiler--
Bu dünyada yalnızca iki trajedi vardır: istediğini elde etmek ve istediğini elde etmemek.. Bunların birincisi, diğerinden çok daha beter olan gerçek dramdır..
--spoiler--

acı vermez. insan hiçbir şeye sahip değilse zaten ortada acı çekecek bir şey de olmaz.

bir çok şeye sahip olmanın verdiği acının yanında sınırlı olan acıdır.
not: bir çok şeye sahip olunma durumunun peşini hiç bir zaman bırakmyacak olan kaybetme, yitirme vb durumların olduğu gerçeği unutulmamalıdır.