bugün

cümle içerisinde kullanması hoş olduğu halde tanımlaması zor kalıplardan.
-ekmek var mı abi?
-yok ya akşam saati, kalmadı..
-yok mu?
-yok..
-hiç mi yok?
-??!!?
kırtasiye malzemelerini ödünç isteyenlere defalarca anlatılan ve her defasında anlatılanın yüzünde felsefik imgelerin belirmesine sebebiyet veren bir öykücüktür bu yurt yıllarımda..Bakkala giden ama bunu akşam üstü yapan ve ekmek götüremeyeceği için evdeki hanımına ne diyeceğini bilemeyen emekli amcamızın çaresiz çırpınışının kısa özeti..
bir şeyin yokluğunu ''hiç''i sıfat olarak kullanarak tanımlamak; hatta hızını alamayarak ''hiç ama hiç'' yok olan bir şeyi tanımlamak yada dillendirmek komik geliyor şimdi düşününce..