bugün

Kolunun altında onlarca gazeteyle yürüyen biri, sahafta veya ikinci el kitap satan bir yerde onu da alayım, şu da olsun derken poşetler dolusu kitapla çıkan kişi, internette onlarca sayfa açıp bunların hepsini okumalıyım ishaline kapılmış kişi, o dergide ne varmış, metroda, otobüste, vapurda insanlar benim okumadığım neyi okuyor hemen okumalıyım düşüncesinde olan kişilerdir.
(bkz: Bibliofili)
bu ben çocukken tvlerde geçen alt yazılarla başladı. kendime meydan okurdum alt yazı kaçırmamak için. daha sonra yolda caddelerde her şeyi otomatikman okumaya başladım. mesela arabayla giderken bi reklam afişi göreyim yavaşlar okur bitirir öyle geçerim. o derece hastalık boyutunda. filmlerin sonlarında cast i boydan boya okurum. atlamam. bu yüzden sinemaya gittiğimde salondan en son hep ben çıkarım. tabi bu bir süre sonra sağlam göz refleksi kazanmanıza yarıyor ama buda iyi değilmiş. sol çerçeveye her zaman hakimim. sırasıyla biliyorum. bi başlığa giriyosun hoaydaaaa oku bakayım şimdi hepsini. geçen afrin başlığında çok zorlandım. hepiniz çok uzun yazmışsınız. birde keşke bişey anlatsanız. boş boş şeyleri boş boş okudum ama önünü alamıyorum nabayım.

bazen okumadım özet geç falan yazıyorum ama aslında okuyorum.

hayat böyle çok zor.

kaydet sakla önizle mesel. az önce gene başıma geldi.
Ah bu hastalık beni öldürecek. Açılan onlarca sayfa, okunmak istenen kitaplar, her gün okunamayan köşe yazıları, şimdi de vay efendim bir tarafta dört milyon, bir tarafta da beş milyon kitap bulunan kütüphaneler açılacakmış. Bunlar gerçekten beni öldürmek istiyorlar. Ben bunların hepsini okuyamam. E okumadan ölürsem de kendimi rahatsız hissediyorum. Daha sonra da diyorum ki cahillik en büyük mutlulukmuş.
Neden gözlük takıyorum kitabını yazdırır.