bugün

aslında en mantıklı durumdur, peygamberlerin ve dinlerin yönetim anlayışının sol ve kapalı bir ekonomi düzeni olduğunu düşünürsek, dinler solcudur.

1- dinler kapitalist karşıtıdır.
2- dinler liberal olamaz, olmamalıdır.
3- dinlerde toplum arası ekonomik uçurumu önleyici zekat ve türevleri yardımlar bulunur.
4- büyük balığın küçük balığı yemesi dince kabul görmez.
5- dinlerde kardeşlik önemlidir, her müslüman birbirinin yoldaşıdır.
6- dinlerde emek ve iş önemlidir, kimse hakkı olmadan bir yerlere gelemez.
7- dinlerde sınıfçılık yoktur, her birey eşit ve iyi davrandığı sürece özgürdür.
laik olmak olabilirdir.
(bkz: sultan galiyev)
(bkz: kaddafi)
zordur ama imkansız değil.

gerekli olanlar, bir ruha sahip olmamak, iki para ya duyuluması gereken aşk.
islamın, kapalı ekonomik sistemi uygulanabilir kıldığı görüşü yanlıştır.

islam dini, müslümanlar için serbest ekonomiye dayalı bir sistemi uygulanabilir kılar ve kuralları da onun doğrultusundadır.
hem saçma hem sapan olan insancıktır.
(bkz: yeşil komünistler)
(bkz: çok vasıflı insan modeli)
hem sağcı hem islamcı olan insanla aynı kefededir.bir farkı yoktur.
tanıma tam uyan biri vardır;

(bkz: çakal carlos)

efenim, nazarımda saygın bir kişiliktir...
türk siyasi hayatında solculuk kavramı maneviyat düşmanlığı demektir. sosyalizm' in dini afyon görmesinin yan etkisidir. sosyal devleti ön plana çıkaran ve maneviyatı kabul eden siyasi bakış açısından hem solcu hem de müslüman olunabilir.
sol partilerin yıllarca laiklik ve çağdaşlık adı altında dine bağlı kesimlerden uzaklaşması sonucu bugün sanki iki karşıt kavram gibimize geliyor. aslında bağımsız iki kavramdan başka bir şey değildir.

türkiyenin ilk sol ve ilk partisi olan cumhuriyet halk partisinin ve türkiye cumhuriyetinin kurucusu, mustafa kemal atatürk'ün çorumda halka hutbe verdiği bilinmektedir. demek ki ikisi bir arada olabiliyormuş.
müslüman sosyalistlerin varlığından bihaber olan kişilerin çelişki sandıkları durum, ancak elbetteki sosyalizm in eşantiyon u olan materyalizmden sıyrılmıştır. (bkz: el-fetih)