bugün

hayvansever olduklarını söyleyenlerin iki yüzlülüğüdür.
Hayvanları çok seviyorum, onları o kadar çok seviyorum ki yiyorum !

Kedi ve köpek mamaları beyaz ya da kırmızı et ürünlerinden hazırlanıyor. Yani hayvanları seviyoruz, bazılarını daha çok severek, daha az sevdiklerimizi katledip, onları besliyoruz.
Şimdi hayvan sevgisi çok önemli, ama hepimizdeki riyakarlık, iki yüzlülük yüzleşmemiz gereken bir gerçek değil mi?

Sevdiğimiz evcil hayvanlarımızı et ağırlıklı besliyoruz,
sonra hayvan kesmeye, kurban etine bayılıyoruz,
Kürk giymeyen hayvanseverler olarak, derimont ve deri ayakkabılarla gezip tozabiliyoruz, bu ne yaman bir çelişkidir böyle ?

sonrada hayvan dostuyuz diyoruz
doğrusu hayvanların, böyle dostları varken, düşmana hiç gerek yok,
(bkz: yazın sinek öldürüp kedi öldüreni linç etmek)
Çok farklı açıdan yaklaşımdır.

Fakat konuyla alakalı-alakasız (bkz: ekosistem)

aslan ceylanı yer, yılan fareyi yer, kartal yılanı yer.
Maceracı koyunu yer.

Yani bu devran böyle döner.
doğrusu ben her an beni yiyebilecek bir dostum olmasını istemezdim.
Doğada zevk olsun diye kimse kimseyi öldürmez. Bunu ancak insanlar yapar.

orospu çocuğu ise zevk için işkence yapanı savunanlardır.

Edit: noldu yiğidim eksiledin ? hayvana dokununca problem olmuyorda işin ucu sana dokununcamı problem oluyor.