tahta sandalyeli çay markası logolu masa örtülü köy kavesinde yöresel gazoz içip leblebi yerken bir anda erosun okuyla vurulmaktır. çok romantik olabülü.
kısıtlamadan dolayı herhangi bir köye de gidemiyoruz. gözümde tütüyor huzur gazoz.
zamanla olur.

bizim köy kalmadı ki toki oldu, villa siteleri oldu.

yalnız bak bunu yazarken %65 benzeşimle bazı saatlerde eski köy atmosferini yakalıyorum. onu hatırladım.
sıcak basmış eskiden bir sürü yaşlının olacağı kaveye bi tanıdığa bakmaya gitmişim.
bir de ne göreyim aaa o atmosfer. sıcak, sıkıntılı, bunaltıcı bir atmosfer aha dedim bu işte.
eksik olan ne peki. neden %65
çünkü bina betonarme, kerpiç olmalı, tavanı yüksek, alçak olmalı.
bi de dedeler yok.
hakkat lan nerde onlar. ömür uzamadı mı sonuçta.