bugün

iç burkan bir durum.

Her insanın 1,3,5 ...... sonsuz hayali vardır. ne bileyim dünyayı dolaşmak isteyen bir insan için kuş gibi uçmak, kabız bir insan için ishalli gibi s.çmak, vs.... bu hayaller sayesinde insan, biraz daha fazla yaşamak ister, bu hayaller sayesinde insan kendini geliştirmeye çalışır. bazen hayaller yıkılır, bazen hayaller söner, ancak her daim yerini yeni bir hayal alır ve bu hayal insanın yeni hedefi olur. ancak bazen insan hayalini unutur... neden unutur? bir insan nasıl hayalini unutabilir ki? hayal, insanın yarattığı bir şeydir. insan şekillendirmiştir, insan yönlendirmiştir. nasıl olurda bu dünya bir anda yok olur, ardında hiç bir iz bırakmadan?

cevabı gayet açık...

insan, robotlaştığı zaman hayalini unutur. insan, düşünmeyi unuttuğu zaman hayalini unutur. insan, yaşamaktan vazgeçtiği zaman, kendini hayallerini unutmaya zorlar ve sonunda hayalini unutur. Ya da daha kötü bir durum söz konusudur ki, bu bir insan için aslında en tehlikeli durumdur...

Başka bir insanın güdümüne girmek...

Hayatını başka bir insana endekslemek, hayattan artık zevk almamak, kendi hayatını değil, başkasının hayatını yaşatmaya çalışmak ve her şeyini ona adamak...

işte bu, bir insana tüm hayallerini unutturur, daha da kötüsü, yeni hayal kurmasına mani olur ve insanlıktan çıkarak bir makinaya dönüşmesine sebep olur.

sonuçta başkasının hayatının içinde kaybolur gider, yavaş yavaş yokolur, aynı hayallerini unuttuğu gibi, hayaller ve hayat onu unutur.