bugün

yemekle pişmek eylemini gerçek manada yaşamaktir.
(bkz: yaser arafat tipi poşu)
(bkz: umut sarıkaya tipi mutsuzluk)
yaptığı yemeklerin tadını alamama talihsizliği.
sabahtan akşama pijamayla miskinlik yapılmış bir pazar akşamı için idealdir kendine güzel bir sofra kurmak.

özenerek, şahane bir yemek yapmak, pazarın tadına varmak istenir. yemeğin pişmesine yakın, açlığın da tetiklemesiyle ayarsız şekilde yemeğin tadına bakılır. ve dilinizi yakarsınız. o saatten sonra değil güzel bi yemek, oylum taluyu koysalar önünüze bi bok anlamazsınız.

(bkz: umut sarıkaya tipi mutsuzluk) bu bkzı vermeseydim beni sikeceklerdi.