bugün

ayakkabıları giydikten sonra evde bir şey unuttuğunuzu farkedip ayakkabıları tekrar çıkarmamak için emekleyerek içeri gidilir. yaptım, ordan biliyorum.
evde bir şey unutulduğunda , eğer anne de evdeyse ve kapıda durmuş ne kadar unutkan , dağınık biri olduğunuzdan bahsediyorsa , emeklenir .
zigon sehpa nın gelişmiş örtü örtmek ışığı açtım.
içeride unutulan şeyi almaya karar veririz ve o ana kadar "ulan nereye basmıştım ben" diye hızlıca düşünülüp, "tamam çok kirlenmemiştir" komutunu beyne iletiriz. Ayakkabılarımızla rahat rahat içeri girebiliriz artık.
evde unutulan ve zamanın dar olduğu zamanlarda ayakkabıları çıkartmanın zaman kaybı yaratacağı düşüncesiyle sokaktaki pisliği evine sokmak istemeyen kişilerin çözümü.
bir de ulaşılmak istenen şeyin masada değil de, dolap rafı gibi bir yerde olmasıyla çok daha zor olacak emeklemedir. dizlerimin üstünde zıplarım ben diyorsan, sorun yok.
Annelerin ve tüm karıların bu hassasiyetini bilip eve girelim derim diyeceğim ama demem.

Eve giremiyoruz ya.

Ya biz nereye basalım ya? Antredeki halı üstüne basılmayacaksa niye seriliyor Ulan bu?

Antrelerdeki halılar kaldırılsın.
üç dört yıl önce viski şişesini kafaya diktikten sonra yaşanmışti.
Ben böyle durumlarda her neden ise ayakkabının birini çıkarıp seke seke gidip işimi hızlıca hallederek çıkmaya çalışırım genelde..
Hemen kafamın içinde ayakkabının kirlilik oranını hesaplayıp ya çıkarırım ya anam görmeden ayakkabıyla girerim.