halkı uyandırmaya kıyamamak

hanım gel bizim halk uyuyor...

biri saksısını çiğneyip gidiyor, biri duvarları yıkıyor, camları kırıyor, fırtına gelip arasına seriliyor. biri milyon kere çoğaltıp hüzünleri herşeyi kötülüyor, onu yaralıyor. biri şarabını döküyor, soğanını çalıyor. biri hiç yoktan kafeste kuşunu vuruyor. biri de okuldan geliyor, 'hani bana hani bana!' diyor, tepki yok, tıss yok.

uyu halkım uyu, rahat uyu...

ülkenin aynasına çingene pembesi rujla yazılmıştır.

o kadar güzel eziliyordun ki, uyandırmaya kıyamadım.

ps: ı love you.

yüzlerce yıldır bu topraklar üzerinde yaşamış ve yaşayan halkların gerek padişahlar gerekse şimdiki yönetenler tarafından uyumalarına ses çıkarılmamasıdır. tabi bu topraklar üzerinde yaşayan halkların uykusunun ağır olması da bunda etkendir.

bu durumu en iyi anlatan şarkı candan erçetin'den gelsin:

http://www.youtube.com/watch?v=RXuvGTNSeBU

bizim insanlarımızın uyanması için önce halk olmaları gerekmektedir.Halk bilinci yok kişisel çıkarlar ve menfaatler var.Kurtuluş savaşı gibi ayak yalın baş kabak olursa zaten herkes kendi uyanır.

(bkz: çok tatlı uyuyordun uyandırmaya kıyamadım)

uyanması uyumasından beter.