gırgır alınca diğer dergi okurlarına acımak

mizah ve karikatür dünyasının ağababası olarak kabul edilen gırgır dergisini ayakta tutan oğuz aral'ın sağ olduğu yıllarda, gırgır dışında dergi alıp okuyan insanlara olan bakış şeklidir.

bu durum zamanla "leman dergisi alıp ilk olarak diğer dergi denen nesnelere para verenlere acımak" olarak apdeyt edilmiştir.

ha, gırgır varken leman ya da limon var mıydı ? evet vardı ama oğuz aral da vardı.

bir tuncay akgün, bir memehet çağçağ, bir ahmet yılmaz, bir can barslan...

kuşkusuz, şüphesiz şu karikatürist diye okuduğunuz, okuduktan yedi dakika sonra aklınızdan uçup giden paspal, saçma ve hiç gerekli espri anlayışına sahip, ismini yazmaya dahi tenezzül etmediğim insanların yaptıklarına acımadan para veriyorsunuz ya, helal olsun size.

basit, sıradan, işporta ve çin malı espiri anlayışıyla süslenmiş merdiven altı espiri yapan ve bunları karikatüre eden ibişleri, asosyal ve apolitik duruşlarını benimseyişinizi seveyim be.

dönemin siyasi simgelerini itin götüne sokup çıkaran gırgır ve benim gözümde devamı niteliğinde olan leman'ın bu katı tavrını elden bırakmayışını gözardı etmeniz ve göt sikmek yerine göt yalamayı tercih eden kaypak mizah müsveddesi dergileri olan penguen ve uykusuz'u okuyor olmanız değerli avni ve babası rahmetli oğuz aral'ın mizah dünyasına verdiği ayarı görmezden gelmenizden başka bir şey değildir.

ne kadar penguen varsa, alayını uykusuz'luğunda sikeyim.

(bkz: uykusuz penguenler gırgır geçiyor bizlerle)

(bkz: reklam kokan hareketler bunlar)

(bkz: uykusuz penguenler tedirgin)