bugün

güvercinler büyük şehirlerin vazgeçilmezleri... parklarda sokaklarda koloniler halinde yaşayan kuşlar. özellikle parklarda dilencilik yapan bu kuşlar sürekli insanların ellerine bakarlar. bir çöp, çkirdek, ekmek kırıntısı yakalayabilmek için öylece dilenciler gibi sürünüp dururlar ayakların altında. sürüyle yaşayan bir yığın dilenci.

kırlangıçlar onlar da büyük* şehirlerin vazgeçilmezlerinden. parklarda veya sokaklarda görülmezler pek. genel de göklerdedirler. insan seviyesinde uçmazlar. bbir lokma için ayağa düşüp dilenmezler. saahların ve akşam üzerlerinin manzarasıdır onlar mavi özgürlük diyarı olan gökyüzünde. uçmak mücadele etmek tek olabilmek birey olabilmek onlardan öğrenebileceklerimiz arasında. onlar özgür birer umut gibi sürekli göklerde.

şimdi ve sonra ne zaman bu kuşları görürseniz bir de siz düşünün. cemaat halinde yaşayan dilenci birer güvercin miyiz yoksa ekmeğini taştan çıkan özgür uçan kırlangıçlar mıyız? *
türklerin davşanlardan sonra soykırım uyguladığı kuşlargillerden familyası.
nihat genç'in tasviridir.

türkiye'deki insanlar daha çok güvercine benzer.
ilk bakısta yrk kürek bie entel filmi olduğunu sandığım (bkz: babam ve oğlum) versus. Bence ikisinide at çöpe en güzeli civciv siup siup diye dolanır çok sevimli keratalar.