göt korkusundan dine inanan insan

* * *

"eğer tanrıya inanmazsam ve sonra tanrı var çıkarsa götümde patlayabilir ama inanırsam ve tanrı yoksa bir şey kaybetmem" diye düşünen insanlardir.

50 yaşından sora geneleve ve pavyona gittiği takdir de içeriye alınamayacağını anlayıp kendini dine veren kitledir. cami den başka yer almaz.

(bkz: allah korkusundan iman eden insanlar)

inanırsan cennet var sefa var inanmazsan cehennem var cayır cayır yanacaksın dünyadaki ateş ne ki tahmin bile edemezsin o acıyı dersen bir insana elbette anketlerde bu ülkenin %99'u inanıyor çıkar, ee bu göt korkusu değil de nedir şimdi.

(bkz: ulan bu taş atan deliyi bir yakalarsam var ya)

fazla ağır olcak olsada kafasını çalıştıramayıp toplumun dayattırdığı din kurallarını benimseyen insan türüdür. oysaki allahla kul arasına girilmez. her insanın nası karakteri farklıysa inanışı da farklıdır. bunu bilmek gerekmektedir. fazla atılıp tutulmamalıdır. falandır. filandır.

(bkz: marjinal olmak icin gotunu yirtan ateist) olarak hic tasvip etmedigim insanlardir. hangi dinde savasta olunce cennete gidiyorsun. bu canli bombalar keyiflerine mi oluyorlar patlatiyorlar kendilerini sadece cennete gitmek icin tabi. turbani sadece tanri emri oldugu icin takanlar ^lan sacimin bir teli gorulse herkez sapiklasir diye mi ^ dusunuyor yoksa yapmasam cehheneme giderim diye mi? acaba dinin icindeki mantik bosluklari cennet ve cehhennemle mi ortulmeye calisiliyor soruyorum size dostlar?

bu saçma cümleyi akıl eden akıllıya 'şöyle buyurdu zerdüşt';
(bkz: post-modern gerici)

(bkz: ben gerzegim demenin en absurd yolu)

-huseyin abi cevap veremedim adam super yazmis.
lan salak kufur yaz o zaman basligin altina.
-ama abi yasak kufur.
o zaman ben gerzegim demenin en absurd yolu diye bakiniz ver.
-abi ama ben ondan daha gerzegim.
olsun lan dedigimi yap sen.

gençken türlü fındığı kıran yaşlanınca cami köşelerinden ayrılmayan insancık.

tanrının kur'an-ı kerim, incil, tevrat gibi kitaplarda yazdıklarından sonra bilinçaltında oluşan haklı göt korkusudur.

entel dantel ayaklarina inkarci, ateist takilan insan gibidir. ikisinin de ortak noktasi samimiyetsizlikleridir.

hemen suçlanılan insandır. halbuki bazısı için korku faydalıdır. korku onu yapmaması gereken hareketlerden alıkoyan duygu olmuştur. bana göre kişi, dışarıdan herkesi kendisiymiş gibi değerlendirmemelidir. ins denilen varlık zart diye bir anda gelişemeyen bir varlıktır. birikimli olarak önüne gelen engelleri aşarak ilerler. bu engelleri aşmasında korku, merak, istek gibi duyguların onu yönlendirmesine ihtiyacı vardır. bu ihtiyaçlar tartışmaya açık bir konudur, gerekirse tartışılır. the shawshank redemption filminde geçen "fear makes you prisoner hope can set you free" sözü reel dünyada ne yazık ki herzaman geçerli olmamaktadır.

ingilizcesi yetersiz yazarın ingilizce türkçe doğaçlama yapmaya çalışarak açtığı başlıktır zira o got değil god dır.

(bkz: god)
(bkz: allah korkusu)

(bkz: cok korkuyorum mary)
(bkz: fenerdendir o indir feneri)

(bkz: allah tan korkmamak)

cevremizde cok rastladigimiz insanlardir.

mantiksiz oldugunu bilip korkudan inanirlar.

insanın öldükten sonra başına gelecekler hakkında endişe duyması çok normaldir. eğer bu konuda endişesi yoksa o insan zeki ya da cesur değil tam tersine aptaldır hem en koyusundan. çünkü bir insan şunu düşünmelidir: "ben öldükten sonra başıma neler gelecek?", bu düşünceyle birlikte ölümden sonra neler yaşanacağıyla ilgili bilgi veren kaynaklara bakmalıdır. bu kaynaklar temelde dinlerdir, çünkü bilim ancak mezarın kapısına kadar işe yarar, öteki taraf hakkında hiç bir şey sunamaz. bakar insan dinlere; x dinine bakar önce aklına, kalbine ve vicdanına hitap ediyor, tatmin ediyor mu diye; tatmin olmazsa y dinine bakar, sonra z dinine... bu arayış akılını, kalbini ve vicdanını tatmin edene kadar sürer, sürmelidir.

insan hiç bir şey düşünmeden de yaşayabilir, insanî vasıflarını kenara bırakıp hayvansal güdüleriyle hareket eder, hayvan gibi yer, içer, sıçar ve hiç bir şey düşünmeden yaşar gider, en sonunda bomboş bir insan olarak ölür gider. bu sıradan bir ateistin içinde bulunduğu kısır döngüdür. ama allah'a ya da daha kapsamlı ele alırsak bir yaratıcı'ya inananlar sürekli düşünürler, hayatlarını sorumluluk ve mutluluk içinde, insanî vasıflarla yaşarlar. bunlar elbette korkarlar, bu korku seviyeye göre değişir; kimisi üst seviyededir, allah'ın sevgisini kaybetmekten korkar; kimisi toydur, cehenneme gitmekten korkar.. fakat başlangıçtaki korkuyla bunun ilgisi yoktur, o korku gelecek endişesinden kaynaklanır.

cok insan vardir boyle. tanriya inanmanin dunyanin en basit seyi oldugu .. depremleri olum sonrasi hayati mantiksiz masallara baglamak ilkel insanlaa goreydi. ama daha gelismis modeli depremlerin neden oldugunu arastirdi tanriya baglamadi. yani bulamadigi cevaplari mistik seylere baglamadi mantigiyla buldu. bugun egitimsiz insanlarin dine acayip bagli olmasinin en buyuk nedenide budur. cunku en basit cevap tanridir yaratilisimiz dair beyni zorlamaya bile gerek yokttur.

yani nasil olsutugumuzu anlamak icin binlerce bilimsel arasitrma yapan ve bu arastirmalarin sonuclariyla billimi ilerleten .. doganin mistik degil billimsel seylere baglayip yine billimsel buluslar yapan. 4 hurili cennete gitmeyei planlayan insanlar degil tam tersi zor yola gidip esek gibi arastiran billimi bulan insanlardir.

edit: dedigim gibi afyolanmis suru olarak degerlendirilen hicbirseyin cevabini mantigiyla bulamayip isin kolayina kacmis kulturler utanc verici bir yok olusu mahkumlardir.

yani binlerce billimsel arasitma sonucu kucuk cevaplar bulunurken. dinler hic arastirmasiz buyuk ama yalan cevaplar veriyor.

her şeyin çözümünün ve cevabının dinde olduğunu bilmeyen insandır. her şeyi allah'ın yarattığı doğrudur fakat allah'ın her şeyi (büyük çoğunlukla) sebepleriyle birlikte yarttığı da doğrudur. mesela dünyayı birden yaratabilecekken, milyarlarca yılda belli süreçler sonunda sebepleriyle birlikte yartmıştır. işte bu sebepler imtihan vesilesidir zaten.

Allah'a ve onun peygamberine, cennet ve cehennemin varlığını bilen bir insanın cehennemden korktuğu için namaz kılıp oruç tutması doğal karşılanabilir. Lakin bu korku ile ibadet anlayışını benimseyen kişileri bilgilendirip, ibadetin korku ile olmayacağını Allah rızası için olacağını ifade etmekte fayda vardır. Ayrıca neden sonuç ilişkisindeki cehennem anlayışı korkuyu doğurur. bu açıdan bakmaktansa işin mükafat kısmına bakmakta fayda vardır. bu işin cezasının kesildiği yer cehennem ise mükafatın verildiği yerde cennettir. son tahlilde.

zor durumda kalındıgında ne varsa dinde var mantıgıyla hareket eden insan.

bunlar cami de bulunan topluluklardır.göt korkusu, secdeye vardıklarında göt kokusuyla birleşir ve garip bir küme olur.bileşim kümesi desen olmaz, kesişim kümesi desen olmaz.anlatılmaz ve anlaşılmaz bir durum ortaya çıkar.