gidemediklerimiz

(bkz: beyhude) albümünden yıkıcı bir hümeyra parçası. iç'i parçalar ve öldürür. net öldürür yani.

görüyor musunuz?
denizin ötesinde
kumsaldan hayli uzakta
bir ev var
tek pencereli bir ev
içerde bir iskemle
üzerinde gençliğim
bir yatak, bir yorgan, bir kırık masa..
bir ip sallanır boynumda.

odama sımsıcak iklimlerle geldiniz.
gözleriniz kararlıysa
sevmeye sevilmeye
bu gece sabaha dek
ipi siz çekeceksiniz..
sımsıcak deniz
gidemediklerimiz

kendi içimizde ki benliklerden gidemeyiz.
bir de, o vardır içimizde ki ondan hiç gidemeyiz.

yıllar önce, çok yakın bir arkadaşım gece yarısı tlf uma msj atıp: bu gecenin şarkısı hümeyradan gelsin madem gidemediklerimiz demişti. ilk o zaman varlığından haberdar olmuştum bu şarkının.o gün bugündür o arkadaşım çok yaşasın diye her gece ona dua ediyorum.

yıllar önce yeni ergenlige girmişken dedeme gitmedim, sonra öldü. üniversitenin ilk yılında öbür dedeme gitmedim, sonra öldü. geçen yıl bir arkadaşım çagırdı gitmedim, sonra öldü. şimdi hiçbirine gidemiyorum. gidemediklerim hep öldü, hep ölü.

Fırsatımız varken gitmediklerimizdir. Fakat ne zalimcedir ki bunu artık gidemediğimizde ''ah keşke" konumuna getiririz. Zaten gidebileceğimiz dönemde neden "ah keşke" diyelim ki?

Hümeyranın 1997 çıkışlı zamanın akışına başkaldıran şarkısı, Hala ilk günkü kadar acıtan.

https://www.youtube.com/watch?v=UCBvh2zmbHs