(bkz: kıssa)

Geçmiş zamanların birinde, bir panayır zamanında insanların alışveriş yaptığı bir çarşıda bir tüccar varmış. Panayırda mallarını satarken orada bir kadın görmüş.
O zamana dek gördüğü en güzel kadınmış. ilk görüşte aşık olmuş hemen. Kalbi kalbine sığmıyormuş...

Hemen kadının arkasından yetişmiş. Zarzor da olsa derdini anlatmaya çalışmış. Onu görür görmez aşık olduğunu, daha önce başına böyle bir şey gelmediğini, kendisinin de aşkına karşılık vermesini istemiş.

Elbette kadın birden karşısın çıkıp aşkından ölen adamın aşkına ve samimiyetine inanmamış. "var git yoluna" demiş.

Adam yalvarmış, ağlamış, yeminler etmiş. "benim gözüm artık senden başkasını görmez" demiş.

Kadın, adamın bu perişan halini görünce şöyle bir dönmüş ve adama bakmış ve şöyle demiş; bak arkanda benden çok daha güzel bir kadın var, ona git demiş.

Adam hemen arkasını dönmüş ve bakmış ki arkasında hiç kimse yok.

Kadın şöyle demiş; bak gördün mü, benden daha güzel bir kadın var arkanda dediğimde hemen benden yüz çevirip arkana baktın. Oysa beni gerçekten seviyor olsaydın yüzünü asla benden çevirmez, arkana dönüp bakmazdın bile demiş...

Kıssadan hisse; seviyorsanız samimi olunuz. Sevdiğim dediğiniz insandan daha güzel, daha çekici, daha zengin, daha bilmem ne birisi çıktığı zaman ona dönüp bakmayınız dahi. Aksi halde bu sevmek değildir.