bugün

Zaman telaşı,koşuşturmacalar,iş güç derken ansızın karanlık çöker gece bastırır. Gündüz sizde olan o heyecan,mutluluk yerini yalnızlığa,melankoliye bağlar. Belki bu da insan ekosisteminin bir parçasıdır. Yani 24 saat bir ömür mutlu olursak bu sefer de bu bize yetmeyecektir. Burdan mutsuzluğun bile bir anlamı olduğu ortaya çıkıyor.

Yine saçmaladım.
Noldu Ya? Gündüz gayet iyiydim, insan yalnız başına bi odada kalınca kukumav kuşu gibi düşünüp duruyor.
sikerim böyle hayatı deyip amerikan bara git, kendine bi votka ısmarla, paran varsa hoşlandığın bi hatuna da ısmarla, sohbet et. hüzün müzün kalmıyor.
''inanma pencerelere bayım gece olunca hepsi ayna oluyor..''
Derdi olan gece gündüz dinlemez.
Gece midir insanı hüzünlendiren yoksa insan mıdır hüzünlenmek için geceyi bekleyen sözlerini akıllara getirir.
Benim de tam tersi bir durum söz konusu.
Gündüz de gerçekten mutlu olmadığınızı gösterir.
Gece aniden basar o hüzün. Yerle bir eder insanı.
aslında tam tersi de olabilen durum. gündüz hareketlilik demektir evet, bu sebepten, sizi mutsuz edecek şeyleri duyabilir , görebilir , sıkılabilirsiniz. ama geceleri, daha çok kendinle baş başa kaldığın için, kendine eziyet etmez, kendini mutlu edecek şeyleri bilerek yaparsan, geceler eğlenceli hale gelebilir.