futbol maçını memleket meselesi haline getirmek

medyanın etkisiyle, sporun bile insanları uyutma amacına nasıl hizmet ettiğinin göstergesidir.
tabi spor hakkında konuşmayın demiyorum, hobi olarak yine konuşun ama sabahlara kadar tekrar görüntüleri izleyip, yok şu pozisyon ofsayttı, yok bu pozisyonda yeşil kart gösterilmeliydi gibi amaçsız tartışmalara girmeden konuşun. gündem de başka konu yokmuş gibi sabahlara kadar tartışmanın lüzumu yok.

(bkz: futbol toplumların afyonudur)

yanlış yorumlanmış meseledir. her gün yaşamak için savaşan insanların nefes almasını sağlayan bir zevktir futbol. futbol sadece futbol değildir, isim konulamayacak bambaşka bir şeydir.

türkiye'de sırf böyle şeyler yüzünden millet çok uyutuldu. çoğu insanımız siz kabul etmeseniz de gazeteyi eline aldığında iktidar'ın ne yaptığını ya da herhangi bir başka olayı okumazlar. açacakları ilk sayfa en arka sayfadır.

doğru tespittir. çünkü futbol maçı yetenek, bilgi, deneyim ve takım ruhu işidir. Futbol oynayanlar kadar, futbolu izleyenler yani taraftarlar da adam gibi sportmence maçı izler. tahsil görmüş bir insan; kalkıp sahaya, oyuncuya veya sahadaki bir yetkiliye yabancı madde atmaz. Yenildiği veya şampiyonluğu kaçırdığı zaman stadı yakmaz.

bugün maçı kahvede izlerken farkına vardığım gerçek.

maç öncesi bir adam elinde formlar, anayasayla ilgili anket yapmaktadır. kahveye gelenlere soruların yer aldığı kağıtları uzatır. maçın başlamasına beş dakika kalmıştır, adam kağıtları toplamaya başlar. adamın bir tanesinden kağıdı ister, adam ise dönüp 'maç var anasını satayım onu mu doldurayım, burda maç var sen ne işle uğraşıyorsun' der. adamdan ise ibretlik cevap gelir, 'ben ülkem için çalışıyorum, sen oturup maç seyrediyorsun işte aramızdaki fark bu'.

(bkz: acı ama gerçek)
(bkz: hayata dair iç burkan detaylar)

ay hiç anlamadığım şey. ne oldu şimdi berabere kalınca, yok bu korku yetermiş de, diğer taraf der daha önce hiç yenemediniz. biz ayrı dünyaların insanlarıyız, size bu bilgi yeter efendiler!

gerçek hayatı unutmak için başvurulan yoldur.
aslında durum vahim.
ama insanlar bu vehameti ya görmek istemiyor ya da gerçek hayatın saldırganlığını futbola yüklüyorlar.
futbol bir deşarj olma aracı.
tutulan takımın kazanması kaybettiklerimizin üstüne çektiğimiz set.
adına aptallık, cehalet, afyon derler.
ama insanlar bunu yaparken bile tepki gösteriyorlar olanlara.
yoksa bir spor müsabakası neden bu kadar önemli olup, kişinin yerine geçsin ki?

ancak bizim dingillerin yapacagi is.

ulan sen turkiyeyi tutsan ne olur tutmasan ne olur.

falanca kisi hirvatistan'i tutsa ne olur tutmasa ne olur.

mac kazaninca memleket kurtulacak sanki aq.

mal geldiniz mal gidiyorsunuz embesil herifler.

bir de bunu din savaşı seviyesine getirenleri de var. yabancı takım.tutunca kafir.olundugunu, yerli takim tutunca sevap işledigini zannedenler var.

Milli maçlar bana da memleket meselesi geliyor. Ama lig maçları umrumda değil.