bugün

Üst geçitlerden geçerken hep bir tedirgin olurum, sanki geçit çökecek ve aşağıdan geçen arabalar beni ezcek gibi bi his oluyor içimde. Gece gece bunu yazarken bile tedirgin oldum resmen.
Sosyal fobim var kalabalık ortamlardan uzak durmaya çalışıyorum.
(bkz: coulrophobia) yani palyaço korkum var. ayrıca maske giymiş insanlardan, heykel rolü yapan adamlar ve şu tanıtım için ayı kostümü vs. giyenlerden de korkuyorum. çok değişik...
(bkz: karanlık).

karanlıkta beni bir köşeye bırakıp gitseniz kafayı yer, zırıl zırıl ağlarım.
Klostrofobim var. Yorganı bile kafama çekemiyorum.

Fobi değil ama her türlü kuşa karşı sağlam korkum var. Kanat seslerinden dahi korkuyorum. Kafeste bulunan kuşla aynı odada bulunamıyorum.
Kan fobim var. Kan gormem gerekmiyor illa uzun uzun ve ayrintili bahsedilince bile bayiliyorum.
Asansör fobim var. Çocukken hastanede deprem oluyordu asansörde kalmıştım.çok korkunctu. O gün bugündür asansöre tek başıma binemem
bilimsel adini bilmedigim halde birisi yanimda agzini sapirdatarak yada sesli yemek yerken onu bicaklamak istemem gibi bi fobim var.allahim insallah gecer bu yoksa katil olacam birgun.
Delik fobim var. Gözenekli, sık çizgili ya da sık noktalı şeylere asla uzun süre bakamam, iğreniyorum resmen.
(bkz: tripofobi)
uçak fobim var.
(bkz: karanlik)
Gece uyurken bile odamda masa lambası yanar.
Üst raflarda istiflenmiş tencerelerin üstüne ansızın düşmesinden korkan yazarlardır. Olur böyle şeyler. Bırakın palyaçoyu cüceyi.
Örümcek fobim var benim.
Karanlık koridorda yürümeye korkuyorum ayrıca.
Kadın yazarlardır. Müslüman eşlerinden
Korkuyorlar genelde. Kocaları onlara
Köle gibi davranıyor.
Dinine göre kadın köledir nede olsa.
Yargılamamak gerek.