bugün

ergen liseli faşistler için kullanılır.
sözlük bunlardan kaynıyor.

en önemli özellikleri sürekli titreyip kendine gelememek.
en önemli bir diğer özellikleri de titreyince ancak peçete heba etmeleridir. bir de sürekli taşan sabırlarından bahsederler. olayı da türk halkı diye genellerler bu embesiller.
yeni nesil faşist kürdoların ağzına yapışan bir laf. dünyanın hiçbir yerinde bizim aklı kaşında kürtçüler gibisi olmasa gerek. bu tek kaşlı şovalyeler sabahtan akşama kadar olmayan kültürlerinin propagandasını yaparlar, sonra da mağara duvarlarından aldıkları eğitimin gerektirdiğini yapıp; ezberledikleri 10 kelimeyi sağa sola söylerler.

şimdi bir kürt faşistini alıp karşımıza oturtsak, bak yavrum sen bir faşistsin desek "hayır lo ben özgürlük savaşçısıyım" diyecektir. bu yüzden ortamda bir kürtçü varsa bu gibi tabirlerin üzerine pek düşmeye gerek yok. zaten biraz etrafa göz atınca şereften yoksun, olmayan kültürünün palyaçosu olan sürüsüyle özgürlük savaşçısı olduğunu sanan tek kaş görebilirsiniz. ama soyları gereğince bu insanlar özgürlük savaşçısıdır. soyla, şerefle alakalı şeyler...
bu aralar milliyetçi ağabeyleri "mala", kendileri "ele" vuruyorlar ya, gerginlikleri ondan.
çocuk işte, özeniyorlar hâliyle.

hoşgörmek lazım.
bir kekoleyte tarafından devamlı bana söylenen sıfat o söyledikçe ben gülüyorum o söylüyor ben kahkaha atıyorum. çok fena yeme geliyor bildiğin kümes tavuğu gibi. *