fakir ama mutluyduk

Bok mutluyduk. 2004 doğumlu tipler gelmiş bu başlıkta duyar kasıyor. Ben bilirim hastane alternatifi olmadığı için Tekirdağ'dan gecenin 3ünde yola çıkmak zorundaydım. Yolda sis olurdu ve tek şeritliydi. Ecel teri dökerek giderdik. Gittiğimizde çile bitmezdi basit bir işlem için 200 kişinin olduğu küçücük salonda ezilme tehlikesiyle beklerdik. Bugün git yarın geller standart olmuştu artık.

Mutluyduk diyen pembe götlü solcular sussun bir zahmet.

Arbutus sallamış sol terör diye.

asıl eğitimli şehirli solcuların üzerine köylü maraba hilal bıyıklılar sermaye tarafından salındı vatan millet edebiyatı yapılarak mal halk mal olarak kaldı ondan sonra gelen badeledi giden badeledi.

arbutus unedo çok güzel yazmış .... tabii esas aktör kürt problemini de
unutmamak lazım ....

(bkz: para var huzur yok)

2002 öncesini anlatan söylemdir. aslında fakirde değildik lan ne istersek alıp yiyebiliyor, giyebiliyorduk. benim jenerasyonum olan tüm arkadaşlarım allaha şükür boylu poslu sağlıklı insanlar. çünkü insan yavrusu gibi beslendik yediğimiz içtiğimiz sağlıklıydı hiçbir şeyden eksik kalmadan büyüdük.

huzurumuz vardı siyasetin s si umurumuzda olmazdı. insanlar birbirlerine selam verir esnafın dükkanının önüne sandalyeler atılır muhabbetler edilirdi. kimse kimseye düşman gözü ile bakmazdı. ülkede mülteci yoktu en fazlası bulgar, arnavut göçmenleri vardı ama onlarda insan gibi insanlardı afedersin götünü kollayarak gezmen gerekmiyordu. şimdi cebinde paran yok yarının belli değil. herkesin bankalara oralara buralara borçları var geçinemiyor kimse milletin her tarafından siyaset girdiği için insanlar birbirini düşman gibi görür oldu. kardeşler birbirine tahammül edemiyorlar sen chp lisin sen akp lisin diye. geçim derdi büyük olunca evlerde de sıkıntılar çok fazla yaşanmaya başladı. her akşam haberlerde aile içi şiddet ve cinayet haberleri dönüp dönüp duruyor.

velhasılı asıl şimdi fakiriz ve zerrece mutlu değiliz. huzur bir kere kaçarsa gerisi çorap söküğü gibi geliyor böyle..

Küba için bunu söylerlerdi ben de gerçek sanardın sonra bi baktım herifler ahırda yaşıyor amk. Öyle mutlu olan varsa kafayı yemiştir zaten.

Sonradan görme zenginlerin , mutsuzlaştığı zaman söylediği beyandır.

Çok Mutlu olmasak da pek de mutsuz sayılmazdık hani...

Not: Yıllardır -de ve -da eklerinin aynı cümlede peşi sıra gelmesine rağmen okuyanı hiç rahatsız etmeyen bir nüansını yakalamaya çalışıyordum vallahi... Ve işte bingo!!.. sonunda oldu!!.. heyhat!!..