bugün

facebook'ta her paylaşılan sözün, şiirin vs. minimum 30 kişi tarafından beğenilmesiyle bünyede oluşan ferahlık, iç huzur şeysidir. benim başıma gelmediğinden bilmiyorum nasıl bir duygu ama bu durum tamamen karizmayla alakalı. çünkü belirli bir karizmadan sonra oraya "ben sıçabiliyom" bile yazsa 5-6 kişi beğenecektir. böyle çok insan tanıyorum, bunlar şöyledir böyledir fasafisolarına girmeyeceğim. evet kıskanıyorum lan. henüz 3 yaşında bir kardeşim var ondan bile kıskanıyorum. abi nasıl oluyor bu durum ya? adam bi söz yazmış. çalıyorum bilader. aynısını yazıyorum onunkini 37 kişi beğenirken ben 3'te kalıyorum. olmaz böyle. bu sisteme devlet el atmalı. yok yok vazgeçtim. devlet el atarsa az biraz karizmamız varsa o da kalmayacak.
(bkz: beğenin lan allahsızlar)
bir şey paylaştıktan sonra bir de onun beğenilmesini isteyen tiplere kıl olunmasının sebebi.

-hacı şunu bi beğen tıklasana.
-tamam hocu.
-bak ben de sana beğen atarım.
-siktir git mal herif!

hayır adam beğen tuşunu yaşam fişi sanıyor. tak çıkar falan.