ey hayat yenilmedim sana

tolgahan bostan'dan güzel bir yorum.

Arayışlarının kuklası insan kılığında yılanlara dost olmadım
Parçalanırım korkusuyla parçası olmadım alçaklığın
Doğruya yanlış deyip kendimi parçalamadım
Haksızlığa boyun eğip hakkımla beraber onurumu ezdirmedim

Fahişe yeminli erkek suretinde adamlarla
Kaçanların ardından dövüştüm
Ezdirmedim kendimi

Zemheri kışa yenilmedim
Bahar nasıl olsa gelecekti

Ellerimin nasırı ekmeğimin namusu
Ve ekmek tadında sıcaktır dostluğum

Düşlere inandım düş fırtınalarına kandım
Aşksa içimden aldı güzelliklerini
işporta tezgahındaki ikinci el aşklara yenildim

Hüzünlerle şekillendi ömrüm
Umutlarımla gönendim
Yaşattıklarımla onurlandım

Çirkin yüzlerini aynalara suçlayanlardan değil
Korkusuz gözlerle bakıp kendine hesap verebilenlerdenim
Ve asla yitip gidenlerden olmayacağım.