bugün

Babaya yardım etmek için kolları sıvamış kapkara olmayı göze almış bazen kömürlerin yanında odun da taşımış nesil.
okul zamanında yerli malı haftası görmüş , her yerli malı haftasının okulda bir bayram edasıyla geçtiğini hissedip o mutluluğu yaşayabilmiş nesildir. O zamanlar öyleydi evet. Her çocuk gibi ben de dahil olmak üzere evimizden anamızın , bacımızın yaptığı pasta börek ne varsa toplar okula götürür , 3. derste hocamızla birlikte yerdik. ki sıralar birbirine bitiştirilirdi tahtanın önünde. hocanın masasına bir teyp konulurdu. ki o teybin içinde çalan müziklerin sesi bir sinek vızıltısı tarafından bastırılacak güçsüzlükteydi. ama gene o müziği duyar kravatı kafamıza takarak kopardık biz tabiri caizse. işte bunu yaşamış her nesil odun kesmiştir kapısının önünde. yuvarlak ve göbelek olanlarını yere koyup , diğerlerini elleri nasırlaşana kadar baltayla yada nacakla bir kaç aile bireyi ile birlikte kesmiştir mutlaka ince ince. sonra kömürleri çatıya çekenler vardır ki iple sarma aletiyle felan. uff. canın çıkar canın. gelinlik kız gibi bağlarsın kömürün belinden o her tarafı kapkara olmuş ipi. yukardan gözünü kapatan terleri omzunla silmeye çalışırken çekersin bi yandan. üç kat yukarı çekip ordanda çatıya almak zorundasındır. felandır filandır. duygulandım lan. hele ki hala aynı benim. kömür hala aynı kömür. çatı hala 3. katta. ama maalesef ki makina var. düğmeye basıyosun. kendi çıkarıyo. lanet olasıca. olmaz olasıca.
hay sizin neslinizi sikeeyim.
annesinin verdiği eski kıyafetleri giyip işini hallettikten sonra bi duş alıp yatan nesildir. yapmayan zengin piçidir. net.