bugün

unutkanlığın sonucu başarılan eylem. bulana kadar inat edilir fakat aradıkça bulunmaz.
Android cihaz yöneticisi.
Evde kaybetmek, üzerine tüm gün boyunca arayıp en sonunda elinde olduğunu fark etme durumudur.
başka biri çaldırır ve sizde bulursunuz.
Başka bir telefonla çaldırarak rahatça bulabilirsiniz.
hep o aradı birazda sen ara.
ilk kapaklı nokia'mı koyduğum komidinin üstüne defalarca bakmamla başlayıp annemlerin yorgan döşekleri yere dökerek evi alt üst edene kadar uğraşmasına rağmen bir sonuç elde edemeyince başıma gelen durum. Hala telefonun akıbeti belli değil, annem öbür dünyada çıkar kimin aldığı demişti fakat büyüyünce öbür dünya diye bir şeyin olmadığını da anlamış oldum haliyle. Şu an olayı her hatırladığımda nasıl ortadan kaybolduğunu ve kimin aldığını asla öğrenemeyecek olmanın verdiği o sinir olma halini yaşamakla yetiniyorum. Gitti bluetooth'u, 2 megapiksel kamerası, hafıza kartıyla şarkı yüklenilebilen ve kapağı kapadığında mavi küçük bir ekrandan saati görebildiğin güzel gri telefonum, gitti. Adile Naşit gibi ağlamıyorum tabiiki de saçmalamayın.