eski sevgiliyle yapılanlardan pişman olmak

eski sevgiliyle yapılan sosyal, kültürel ve özel faaliyetlerin insanın aklına geldikçe kendisine bela okumasına yol açan durumlardır.
örn: ulan nasıl yaptım, aklımı mikeyim.

yaşanılabilecek en berbat duygulardan biri. hele bi de kavga dövüş ayrıldıysan aman diyim. 'ben onu nasıl öptüm? nasıl elini tuttum? nasıl sarılıp uyudum? nasıl riskler aldım? lanet olsun lan bana' dedirtir.

eski sevgilinin "hamileyim" dediği an vuku bulan pişmanlıktır.

cehennem azabı gibidir. "keşke bu kabus olsa, uyansam ve onu hiç tanımamış olsam" düşüncesi, insanı çok feci yıpratır.

(bkz: kaybedince kiymetlenenler)

eskiyecek bi sevgili yapmak da yeterince pişmanlıktır.
zira almıyor zihnim sevgilerin nasıl eskidiğini, eskiyse niye hala sevgili, sevgiliyse niye eski.?
hep bir soru hep bir muamma, süpermen süpermen olmak lazım bazen.

-aşkım yuppi pozitif
-hı?
-pozitif aşkım pozitif baba oluyorsun
-bsg lan ne gülüyorsun dallama sayıylamı verdiler lan seni bana! ....
yaptıgına mı yanarsın dövdüğüne mi?

ayrılma bahanesi üretmek için işin bokunu çıkarmak durumunda olabilecekdir.

ben neydim, ne hale gelmişim deme durumuna gelmek.

(bkz: sikilmiş götün davası olmaz)...

(bkz: göte giren şemsiye açılmaz)

erkek kişisi genellikle yaşamaz bu pişmanlığı. aradan geçen 10 ay bişey getirmemişse... *

bir zamanlar deli gibi aşık olduğun sevgilinle, çok vakit geçirdiğin anlarda gözlerinin sevgiyle boyandığı o dakikada yapılan tüm gereksiz hareketleri ayrıldıktan sonra film şeridiyle her gece kafamızı yastığa koyduğumuzda görmek.

olmaması gereken bir durumdur bu pişmanlık. yaşananlar; yaşandığı zaman zarfında gayet hoş olarak değerlendirilebilecek anılardır ve ölede kalmalıdır. geçmişe bağlı kalmanın hafızada yer işgalinden başka bir fonksiyonu yoktur. iyi veya kötü her ne yaşandıysa eski sevgiliyle yaşanmıştır ve geçmiştir acısıyla tatlısıyla. sırf sonu terkedilmeyle veya aldatılmayla bitti diye bir ilişkinin; yağmur altında el ele çikolata yemenizin, beraber bağıra bağıra en sevdiğiniz şarkıyı söylediğiniz dakikaların, uykusuz geçen sabahlamalarınızın, o eğlendiğiniz anların aylar yıllar sonra pişmanlık vermesi mümkün müdür? mümkündür tabikide fakat öyle kalmamalıdır. siz değilmiydiniz bunları yaşarken dünyanın en mutlu olduğunuzu söyleyen kişisi? ne değişti ki? ya o zaman yalan söylemiştiniz karşınızdakine veya içinde bulunduğunuz zamanda kendinize yalan söylemektesinizdir. anınızın tadını çıkarmaya bakın. zira zamanınız kısıtlı buralarda...

yapılmayanlardan duyulan pişmanlık erkekler için daha ağır bassa gerek..