engelli görünce acıyan özürlüye acıyan insan

doğrusunu yapmaktadır.sözkonusu engelli kime göre engellidir? doğaya göre değil şüphesiz. modern şehirlerde engelli muamelesi görmektedir sadece.önce hayatı "normal" insanlara göre dizayn edeceksin, insanların önüne engel koyacaksın, sonra da onlara "engelli" diyeceksin. bir de üstüne üstlük acıyacaksın. yok böyle bir şey...

şey vardı ceza nın: "vaftiz edilmemiş insanların hepsine lanet yağdıran insanların hepsine lanet yağdırmayan insanlara lanet"

öyle bir cümle ki yüklemi tümleç ile sütlaç olmuş. onu hatırlattı.
ceza mübarek bir adam.

fiziksel ya da zihinsel engelli bir insanın yaşamı sağlıklı insanın yaşamından daha zor, daha meşakkatlidir. bu sebepledir ki onlar dünyada sağlıklı insanlardan daha çok engel aşmak zorundadırlar. kimi hayat ile barışıktır engelleri aşar, kimi içten içe ya da dıştan dışa bu haline üzülür kahrolur. fakat acımak demek o insanı psikolojik baskı altına alıp, etrafında pervane olup aman sen sakatsın, senin şefkate ihtiyacın var, dur ben senin isteklerini yerine getireyim, emrine amade olayım, bu sayede Allah katında değer kazanayım diye fırıl fırıl dönmek demek değildir. içten içe acırsın, üzülürsün. zor durumda olduğunu düşündüğün herkese acırsın. belki o kendini zor durumda görmüyordur ama sen empati yapar böyle durumda olsam ben çok zorlanırdım diye aklına getirirsin. bir kere acıma duygusu kişinin kontrolünde ise ben insan değilim. ben şahsen duygularıma hükmedemiyorum.

engel siz siniz.

Önce acır. Sonra da metronun engelli asansörünü tıpış tıpış kullanır. Öyle de merhametlidir...

hiç bir boka faydası olmayan insandır. acıma abi. acımak sana hiç birşey kazandırmıyor. git arkadaş ol. yardım et. destek ol. engelli olduğunu sürekli yüzüne çarparcasına salak salak bakışlar atma. her birinin birer insan olduğunu hatırla. sadece gördüğün her engelliye "ayyyyy" yapıp 10 saniye süzüp götünü dönüp gidiyorsan senin insanlığına sokayım ben.

geçici engelli durumumda yaşadığım en kötü tecrübelerden biriydi. ben o durumumu kabullenmişim, mutluyum insanların bana karşı o acımaklı bakışları duygularımı karma karışık etti. engelli engelsiz insanları yıkan, üzen kendi durumları değil insanların onları başkalaştırmaları. unutmayalım ki hepimiz engelli adayıyız.

haline şükretme olayını yanlış anlamış insandır. acımak yanlış kelimedir. acımak yerine daha dostça, daha duyarlı bir yaklaşımda bulunulmalıdır.

halden anlayan insan olmaya davet ediyorum. unutmayın engel'sizsiniz.

Haklıdır.

Acımayın, ve bir zahmet öküz gibi dönüp dönüp bakmayın adamlara.

Ne anneler gördüm "insanların davranışları bakışları yüzünden dışarıya bile cıkaramıyorum benden sonra ne yapacak bu çocuk" diye oturup hüngür hüngür ağlayan.