bugün

Pazar sabahı sıcacık yataktan kalkip ise gitmek.
Proje sunumu öncesi USB belleğin evde yada işte kaldığını farketmek.
mecbur kaldığım anlar.
sırf ekonomik istikrarın sürsün, eşine ve ailesine mahcup olma, çocuğun daha iyi şartlarda yaşasın diye öldürebilecek kadar nefret ettiğin iş arkadaşının, tüm değer yargılarını hiçe sayarak söylediği sözlere karşı kendini tuttuğun andır.

ha bir de rte yi tv de gördüğün an.
yazilida kopya cekerken hoca ile goz goze gelmek.
Birine açıklama yapmak zorunda kaldığınız an.
Kotu haber vermek icin sizi secmeleri ve sizin ne soyleyeceginizi bilememeniz.
Cumle icime sinmedi ama boyle kalsin.
Tuvalette iken elini yan tarafa bir atarsin ki bir bakmışsın tuvalet kağıdı bitmiş her seferinde oturmadan önce bak deyip de unuttuğum olay.
görsel
Tam sana sarılacakken birinin gelmesi ve sana hasret kalmak. Şu kaşlarım sinirden dökülecek nerdeyse. Sabır ya sabır.
Allah'tan uzak olma durumunu teşkil eden anlar.
Ortama giren bi tanıdığa selamlaşmak için elini uzatmak, ve onun seni selamlasacak kadar orda olmadığını düşündüğünden arkasını dönmesi ve bunu görmemesi.
Benim için en önemli şey tanıdığın kisiyle karşı karşıya iken selamlasmaktir. Tokalasmaya bile gerek yok,görünce selam vermek gülümsemek vs. Bu bi samimiyet gösterisi degil bana göre,bu onun varlığını kabul etmek,onu görmek,saygı gostermektir.
arkadaşlarınla çimlerde oturup cips kola yaparken aniden çişin gelmesi ve yakınlarda tuvalet bulunmaması.
Kitap akıcı bir şekilde gidiyordur en heyecanlı yerindesin ve dışarıdan bir ses oğluuuum nerdesin buraya gel iki dakika lazımsın sonrasında susmak bilmeyen ses devam eder..
mutfakta elini ya parmağını kestikten sonra daha onun acısı geçmeden küçük parmağı koltuğun kenarına çarpmak. evet bunu hafta sonu yaşadım.