bugün

Hıristiyanlarca sapık sayılan bir ilk dönem hristiyan mezhebidir. esas olarak yahudilikteki Esseni gnostiklerinin bir uzantısıdır.

öğretileri yahudilik ve sabiizmin (putperestlik) bir karışımıydı. tek bir tanrıyı kabul etmektelerdi, daha önceki peygamberlerin reddedilmesi, suyun hayatın kaynağı olarak yüceltilmesi, erkek ve dişi ilkeler olarak isa'ya ve kutsal ruh'a inanç ve ruh göçüne inançtan (çünkü mezhebin inanışına göre isa kendi kurucu peygamberleri elkesai'de yeniden hayata dönmüştür.) meydana gelmekteydi. mezhep köken olarak parth şehri serai'den gelmiştir.

maniciliğin kurucusu mani de bu mezhebe mensup bir aile içerisinde yetişmişti.
3. yyda ortaya çıkmış bir Yahudi-Hristiyan mezhebi. ebiyonitler, nazarenlerden sonra en büyük akımdır. Elkasai adlı bir iran yahudisi tarafından kurulmuştur. Bu mezhep de tıpkı Ebiyonitler gibi Hıristiyanlığın ayrı bir din değil; kendini Yahudilik içinde reformist bir kol olarak görür.
essenilerin içinden ebiyonitler çıkmıştır.