bugün

ölmenin cafcaflı halidir...

ölen kişi için sade törenler düzenlenirken, ebediyete intikal eden kişi için çok cafcaflı törenler düzenlenir.

recep tayyip erdoğan deyişi ile; ebediyyyyete intikal etmek
ebediyet: ahiret veya öbür dünya dediğimiz yer.
intikal etmek: bir yerden başka bir yere yürümek veya bir araç aracılığıyla gitmek.
sonuç: öldü demenin yumuşatılmış ultra soft halidir.
(bkz: rte türkçesi)
bir daha hiç bir zaman sevemeyecek olmak. * şemsiyenin * girmesi hatta açılması ve kırılması.
(bkz: tebdil i mekan)
dilimizde ölmek için kullanılan temsili kalıplardan bir tanesi...diğerleri için (bkz: tahtalı köye gitmek) (bkz: cartayı çekmek)
ecnebiler, başka kültürden örnek olması hasebiyle belirtiyorum; 'die' yerine pass away derler... söz sanatlarından 'örtmece' * örneği bir ifadedir...
hakkın rahmetine ermek. aramızdan ayrılmak, terki dünya.
(bkz: edebiyata intikal etmek)
15 inci yıl nutkunda vardır. ebediyete intikal eden her 15 senede..
ne bu ya başımız sağolsun cümleten. ölmüşüz oğlum biz kalk kalk kalk, gidiyoruz.
ölenin çok saygın bir biçimde öldüğünü düşündüğüm edebi bir ifade şeklidir.

söz konusu olay bu şekilde ifade edildiğinde, şahsın ölümü; nasıl gerçekleştiğini bilmek istemesem de içten içe merak ettiğim ve zihnimde saygınlık kazanan bir hal alır.

"vefat etti" ifadesi bu kadar düşündürmez mesela veya "hakk'ın rahmetine kavuştu", "aramızdan ayrıldı" cümleleri.

ölmek; "ölüm" kelimesini düşündürmeden daha sanatsal, daha manevi biçimde nasıl tanımlanabilirdi ki.. türkçe'nin bu inceliklerini seviyorum.