bugün

Şöyle anlatayım misal x arkadaşım sevindiğinde sevinçten gülüyor, bağırıyor sonra üzüldüğünde hıçkıra hıçkıra ağlıyor, küfürler ediyor.
Sinirlendiğinde bağırıyor, eline ne geçtiyse fırlatıyor.
Duygularını hissederek yaşıyor.

Bense kızdığımda da sevindiğimde de üzüldüğümde de belli edemiyorum çünkü içimden gelmiyor çünkü böyle büyüdüm ben. Bir robot düşünün. işte o robotun aynısıyım. Yalnız arada bir fark var. Benim içimde hissettiklerimi dışardan gösterememem duygusuz olduğum anlamına gelmiyor.
Dışardan bakıldığında istiridye de değersiz gibi görünebilir lakin içinde bembeyaz ve değeri paha biçilemeyen inciyi taşır.