dolmuşta cüzdanda aradığın parayı bulamamak

bu an öldürür adamı. tırnak makası ile doğrasalar beni daha iyi.

cüzdanın kıyısına, köşesine sıkışmış olan parayı, cayır cayır; " hassiktir ya, yedik mi lan parayı" şeklinde, kendi iç dünyandaki diyalogların arasında cebelleşirsin ya, koyan yanı da bu.

anı yaşa diyorlar ya, hadi amına koyim yaşa bakayım, hem koyayım hem yaşa;

soğuk bir kış gününde, parmağı kaldırdın, attın ilk adımını dolmuşa... karşında gideri olan bir hatun. önüne dikilip, attın cüzdana eli. çıkartıcan parayı, yok, para yok.
o an, soğuktan sıcağa adapte olmaya çalışan, hafiften nezleli burnun akmaya başlar. fena sinir eder. kambur vaziyeti aldığın dolmuşta, o sümüğü kızın kucağına damlatmamak için mi çabalıcan, yoksa cüzdanda var olan parayı deliğinden mi çıkartacan? ömür törpüsü, ömür.

en çok on saniye ararsın parayı. amma o on saniyede, kaygı dolu fikirler ardı ardına gelir.

-amk, nerden içtik o birayı ya,
-dalağına tüküreyim, girsene alman usulü hesaba. tek delikanlı sensin ya,
-kesin kahve aldığımda, geri parayı almayı unuttum. ibne kantinci,
-amk, zaten kızın hesabı ödedik. ve vermedi de, dolmuşa da rezil olduk.

sağdan soldan gelen, hafif falsolu kesişmelerin ve yardım eli uzatmak isteyen teyzelerin bakışları altında; kentkart ile nufüs cüzdanı arasına, sıkışmış parayı bulduğun an;

- len ibne şoför, al şuradan bi tane bornova. al bu da; hatunun parası, benden.*
şeklinde, diyolaglara sebebiyet verir. tamamıyla duygu patlamasıdır.
aman deyim, gaza gelmeyin.etmeyin,eylemeyin.
*- kardeşim, yer boşaldı oturur musun? ileride trafik var, ceza yicez şimdi.
*+ len sikko, al şu parayı da, cezayı da ödersin. ayakta takılcam ben( sanki, cüzdandan milyon dolar çıktı amk.altı üstü; 5 lira.)

en öne yada en arkaya oturup para uzatırken kendininkini arada kaynatmakla sonuçlanmalıdır.