bugün

Dinsizlik, insanın herşeyi deneye gözleme ve bilime dayaması olayı, insanın mutluluğunu alır elinden.

Yok olma korkusuyla yaşayan, ölümden sonra olmayacağını düşünen insan depresyona girebilir.

Başı sıkıştığında tek kalır insan. Yardım isteyecek, belki oturup düşünecek, konuşmak ve derdini anlatıp bir çıkış yolu isteyecek kimsesi olmaz insanın.

Dinsiz insanın aklında şu sorular olabilir "ya gerçekten doğruysa? ya tanrı denilen şey varsa?" bu sorular dinsiz insanın aklını çürütebilir.

dinsiz insan filozoflara güvenir. Filozoflar her şeyi gördükleri, bildikleri ve duydukları şeylere bağlarlar. Bu durumda filozoflar senin görüp bileceğin şeylerden farklı şeyler söyleyemezler. Dinlerde peygamber vardır. Peygamber söylediği şeyleri vahiye, tanrıdan gelen mesajlara ve ilahi güçlere dayandırır. Buda insanları rahatlatır.

insanlar dua ederler, tanrıdan yardım isterler ve gerçekleşince mutlu olurlar. Dinsiz insanın böyle bir şansı yoktur.

Bu sadece olaya farklı bir bakış açısıdır, inanmayan yazarları suçlama gibi bir şey söz konusu değildir. Dini sadece mutluluğa bağlamadım, sadece küçük bir bakış açısı.
ya dinden çıkıp tekrar dine dönen ya da alenen yalan söyleyen olan bir şahsın hezeyanıdır.

hangisi?
alakası yoktur. zaten neden olsun ki?

siz sadece bir şeylere taparak mutlu oluyorsunuz bizi tapmanın kendisi zaten mutlu etmiyor. biz taparsak mutsuz oluruz.
hiçbiri. okuduğum kitaplar ve yaşadığım, gözlemlediğim olaylar bana bunu gösterdi diyebilirim.
inananlar böyle bakmıyor bu sadece tek bir bakış açısı. inanmanın birçok sebebi var ve bu sadece bir tanesi.
dinlerin korku temelli olmasının sebebidir.
inkar edip ama hala içinde soru işareti olan bir insanın belki yaşayabileceği bir buhrandır.
özellikle de ya doğruysa sorudur. ya doğruysa, büyüklerin anlattıkları o büyük ateş çukurlarında yanarsam, sonsuza kadar bu acıya dayanmak zorunda kalırsam, namaz kılan arkadaşım yukarıda hurilerle fink atarken ben burada zebanilerin iğrenç ağız kokuları eşliğinde eriyip eriyip tekrar bedene bürünürsem korkusudur.

korkulması gereken bir durum değildir, zira dinlerin mantıksız gelip deist olma yolunda ilerleme sebebin, yukarıda yazdığım anlatıların saçma olmasıdır.
Yalanlar her zaman tatli gelmiştir insanlara. Tatli bir ruyada yasamaktansa, gercegin tam ortasında yasayip daha guclu olur insan. Tanrinin degil deger verdigi insanlarin varligiyla mutlu olmayi bilir "dinsiz" dediginiz insanlar.
görsel
Sacma tespittir.

Inandiginiz icin mi boyle çok mutlu bireylersiniz. Ben raki'ya iman ediyorum hep de yuzumuz guluyor.
dinliler çok mutlu olduklarından zaten, dünyada türlü katakulli peşinde koşup

öte tarafdada nurileri kovalayacaklarını iddia ediyorlar.

bize karışman biz mutsuzluğumuzla başbaşa kalmak istiyok.
Evet pampa bak afganistana falan oralar hep din hep çok mutlu aynen.
(bkz: dinden çıkılan o anki özgürlük hissi)
Çünkü din insanların yaşam bağıdır. Eğer kişinin dini yoksa hayat amacı kalmaz, boşluğa düşer.
din konusunu afganistan'a bağlayamayız. oradaki insanlarla biz aynı değiliz. ayrıca din dediğimiz zaman sadece ezilenlere bakmak mantıksız olur. müslüman, hristiyan, budist olup da gayet mutlu olan insanlar var. insanları kıyaslayarak değil kendimize bakarak doğru cevabı bulmalıyız. yukarıda yazdığım şeylerin hepsi insanın kendi durumuna bakarak cevabını araması gerek şeylerdir.
dünyadaki halkı en mutlu ülkelerin, dinsizliğin en yaygın olduğu danimarka gibi ülkeler olduğunu gösteren bilimsel araştırmaların yalanladığı iddiadır.