depreme sinirlenip allah a isyan etmek

deprem elbette bir gerçektir ve bir çok insanın canını alır. kimimizde buna sinirlenip:
''bu nasıla adalet?''
''allah kullarına kıyar mı?''
''ne gerek vardı?''
''onların ne suçu vardı?''
gibisinden laflar edebilir...

bu konuyu ben şöyle açıklamak istiyorum:

(mesnevide bir hikaye vardır, bilenler bilir)
hz. isa bir gün allah'a sormuş: ''allahım bu depremler neden var?'' diye. allah'da ''bu soruyu bana isyanından değil merakından sorduğunu biliyorum. fakat gidip ekin ekersen bunu görebilirsin'' demiş...

hz. isa'da gidip tarlaya ekin ekmiş, aradan bir zaman geçtikden sonra ekinleri büyümüş, olgunlaşmış sonra hz. isa ekinleri ekecekken allah demiş: ''neden ekinleri kesiyorsun?'', hz isa ''buğdayını saptan ayırmak için''demiş.
yani sapla samanı ayırmak için...
(böyleydi galiba)

deprem bir gerçektir fakat allah'a isyan etmek (bence) bu durumlarda pek iyi değildir.

(bkz: isyan)

"allah'a (insana) sinirlenip depreme (doğaya) isyan etmek" kadar zihin açıcı değildir.

(bkz: o sana isyan etsin de gör)

(bkz: isyanlarda olduğunu sanıp imtihanlarda olmak)

Depreme sinirlendiğim doğrudur fakat yüce Allah'a isyan etmedim.
Hatta dün gece kafam öyle güzeldi ki duvara tokat attım.
Ulan deprem neredesin? Korkmuyorum artık senden! Adam ol adam. ikide bir Sallanmak yok öyle...
Falan dedim. Sonra yatağa yatınca kendime geldim.
Ve tövbe tövbe deyip uyudum.
Psikolojim bozuldu galiba.

isyan etmedim 2. Depremden sonra "amacın ne, ne yapmaya çalışıyorsun?" Gibi saçma cümleler kurdum maalesef.
Tövbe ediyorum onlar için de.