cumartesi gecesi istiklal caddesinde olmak

Nereye düştüm ben amk hissiyle beraber insana kendini iyi hissettiren durumdu. Durumdu diyorum çünkü eskiden herşey çok farklıydı. Şimdi 10 arlı suriyeli gruplar ve diğer değişik tipler kol geziyor. Şimdi eski esprisi kalmadı ama yine bir cumartesi günü buradayım buda büyük bir tezatt.

istanbul'da yaşamama rağmen istiklal caddesine gitmeyeli dört yıl oluyor neredeyse. eksikliği hissedilen bir cadde değil. Bağdat caddesi daha güzel.

istanbul her köşesi, her mevsim ve her saat gidilmeye değerdir.

istiklalin en güzel zamanları 90'lardan 2008 yılına kadar olan zaman dilimidir. ondan sonra öyle boktan bir hale geldi ki 5 yaşından beri gittiğim istiklal'e gitmek istemez oldum.

gidecek bir numarası yok artık. sadece eski mekanlar ve eski arkadaşlar hatrına gidilir ancak.

Suriyeli ve ne idüğü belirsiz tayfanın fır dönüp, canını okudukları, bir zamanların güzelim caddesinde olmaktır ve hüzün verir.
Korku verir.
içinizi acıtır.
Kaçma hissi uyandırır hem de arkanıza bile bakmadan.