bugün

moda oldu. kontörün pahalı olmasından oldğunu düşünmüyorum. bir ihtiras.
*ben sana cevapsız çağrı atınca çık.
*iki defa cevapsız çağrı atarsam evde yokum vs vs..
hiç unutmam hala aklıma gelince beni gülmekten yerlere yatıran bir diyalog:
mesut: ya dilara bana telefon numaranı ver de kaydedeyim.
dilara: tamam da neden?
murat: sen ver ya işte akşamları birbirimize cevapsız çağrı atarız.

diyaloğun en komik tarafı da mesut' un espri yapmamış olmasıydı. ciddiydi çocuk cevapsız çağrı atacakmış.
bir dönem benimde içinde bulunduğum ortaokul ve lise dönemi saçmalığı. lan hala anlamıyorum her bir çağrının bir anlamı olması. utanıyorum sözlük. yak beni gaz odalarında.
öğrencilerde veya kazancı az olanlarda normal ihtiras, diğer insanlarda, para ihtirasıdır. utanmazlıktır, yüzsüzlüktür.
kontörü boşuna gitmeden sapıklık yapmak isteyenlerin can simidi aynı zamanda.
telefon şirketlerinin düşüncesiz vefasız davranmaları üzerine öğrenci milleti arasında gelişmiş olandır. * *
telefonun icadına kadar uzanan hatrı sayılır bir alışkanlık. ev gezmesi için toplanan kadınların "Bak evden çıkarken bir kere çaldıracam ona göre sen de yola çık." diyip ev telefomnlarını kullanarak ve şimdi cep telefonlarında uygulanan haberleşme metodu. telefon yokken de karşı köylerden birbirlerine gidecek kadınlar beyaz çarşaf asarlarmış.
yeni telefon sahibi olan her bünyenin istisnasız rehberindekileri-özellikle de yakınlarını- taciz etme gereksinimidir...

gecenin bi vakti

-zırrrr zırrrr zırrrr
^cevapsız çağrı gelmiştir yeğenden, orta okula devam etmektedir^

--hayırdır abicim bişey mi oldu ?
-yok abi, uyudun mu diye çağrı atmıştım
-- !'é%&+%&+é!
--uyudum abisi, sen de uyu artık
-tamam
--ha uyandığında da çağrı atma, yarın geç kalkıyorum...