bugün

yararı veya zararı olmayan gereksiz faliyet. ha belki anne babalar telefonda görmelerini istemediğiniz şeyleri görmez. bu da bir fayda di mi?
kullanılan telefon yurt dışından gelmişse mecbur olunan kullanma şeklidir.
pratik yapmak için ideal seçim. en azından ayarlar, rehber, dosyalarım kelimelerinin ecnebicesini öğreniyorsun.
edit: çok tutarsız oldu biliyorum, hem pratik hem beleş kurs bâbında.
cep telefonu seçeneklerinden birini "on" hale getirmektir, ve dünyanın en normal şeylerinden biridir.

(bkz: zil sesi olarak nokia tune kullanmak)
telefon kullanımında, diğer birçok şeyde olduğu gibi kullanıla kullanıla bir süre sonra menüler alışkanlık yaratır ve hiç bakmadan işlemler yapılabilir. bu sebeple telefonun menüsünün yabancı bir dil olmasının ehemniyeti yoktur. tercih meselesidir.
telefonun başkaları tarafından alınıp kurcalanmasını bir dereceye kadar önleme adına faydalı bir yöntemdir.
ingilizce bilmeyen ebeveynlerin telefondan uzak durmalarını sağlamak için kullanılabilen yöntem. eğer arkadaşların da telefondan uzak durması isteniyorsa telefon iyice ezberlendikten sonra rusça, çince gibi latin alfabesinin kullanılmadığı antin kuntin diller seçilmelidir.
türkçe menüsü olmayışından kaynaklanan mecburiyet.
hazırlıkta ve daha elementary seviyesinde olan öğrencilerin 'artislik' olsun diye yaptıkları işlemdir. 'hadi bi girin bakalım telefonun data ayarlarında internetin ayarlayında göreyim leyn!' diye bozabilirsiniz bu arkadaşları..
ingilizce pratiği geliştiren eğlence..
ha fazla kurcalanınca o telefon formatı yer o ayrı mevzu..
arada bir eğer menüde varsa arapça falan yapıp sonra da düzeltene dek 'ya düzelmezse' kaygısı yaşamaktan daha rutin olandır.
bugüne kadar arkadaşlarım ve benim mecburiyetten kullanmak zorunda kaldığım durumdur. ancak bir çok liselinin kısık ve gıcık bir sesle ingilizcemi geliştiriyorum dediğine şahit olup içimden dışımdan küfür yağdırmamı sağlayan olaydır.