bugün
- spor salonuna gitsem erkekler popoma bakar mı20
- kitap okumanın zararlı ve gereksiz olması15
- mert hakan yandaş36
- anın görüntüsü12
- ismail kartal11
- sokak hayvanları uyutulacak29
- age of empires'in üstüne oyun var mı9
- kaza yerinin tespiti iran ihası tarafından yapıldı8
- ankarayı öven tip13
- bugün üike olarak resmi yastayız13
- şeriat ülkesinde bir kadın nasıl öldürülür8
- galatasaray13
- arkadaşlar damatlık bakıyorum da sizce bu nasıl20
- türk kızları neden gülümsemiyor9
- rusların en iyi olduğu şeyler24
- icardi190536
- bir galatasaraylının kulağına fred diye fısıldamak12
- fenerbahçe büyüklüğü11
- akp'nin fenerbahçe ve beşiktaş düşmanlığı14
- bir şarkı sözü der ki12
- erkeklerin hep fotoğraf istemesi14
- insanlara olan inancınızı ne zaman kaybettiniz17
- icardi1905'i silip atmak20
- afganistan yardımlaşma derneği başkanı15
- akpnin hala bedava kek vaadini tutmaması13
- sevgilinin kız arkadaş lobisi10
- escort ile evlenmek11
- şişmanlar ölünce nereye gider9
- ellerim bos gonlum hos10
- karınızla gratise gider misiniz10
- kilo almak için bik bikle evlenmek11
- alex de souza vs fred10
- cumhrbaşkanm sizi dünya yenemedi ben nasıl yeneyim15
- cehennemde türkçe konuşulur8
- 19 mayıs 2024 fenerbahçenin bütün oyunları bozması16
- iran'ın depremde yas ilan etmemesi9
- dondurma yalarken erkeklerin sürekli bakması8
- jayden oosterwolde11
- fenerbahçe'nin attığı golde faul olması17
- karınız olsa döver misiniz9
- fenerbahçe15
- yeşil gözlü erkek olmak10
- hani u19 gelecekti ühühühühühühü10
- fulya öztürk9
- iran cumhurbaşkanının helikopter kazası43
- maldivlere gitmek varken eminönü nde takılan martı10
- dursun özbek19
- yazarların bugün içtiği sigara sayısı12
- 19 mayıs 2024 galatasaray fenerbahçe maçı98
- izmir sıcağı9
insanı garip hallere sürükleyen durumdur.
sanıyorum 2006 senesinin mart ayıydı ali amcayı kaybettiğimizde. anne tarafından akrabamızdı ali amca ve süt kardeşimin de babasıydı aynı zamanda. tam da sigarayı ilk bırakışımın üzerinden on gün kadar bir süre geçmişti, 3 süt kardeş mutfakta 7 paket sigarayı eritmiştik anıların gölgesinde, garip oysa içmiyordum ben sigara. konumuz bu değil...
iyi bir insandı ali amca. çocuklarıyla ve "evlat" diye seslendiği biz evlatlarıyla bir insan ne kadar iyi geçinebilirse o kadar iyi geçinirdi işte. akciğer kanserinden vefat etmişti. cenaze evine ilk girdiğimde gözüm alparslan'ı aramıştı, çok severdi babasını. tanımadıığım bir adam ayağa kalkarak selamladı, tanıdıklarımızın oturup da hürmetimi bekleyişleri arasında. ali dayı dedim bu adama, tıpkı en büyük dayıma benzetmiş, garip. "sen içeri girince" dedi "enver'i ağayı gördüm sanki" diye ekledi.
heh işte tam bu sırada yaşar amca konuşmaya başladı rahmetliyle ilgili birkaç hikaye anlattıktan sonra geldi akciğer kanseri hadisesine. hani anılar ve yaşanmışlıklar için 2-3 dakika konuşabilen adam 15 dakika boyunca akciğer kanserine değindi kendi kendine. damarlarımızı tünele benzetti, sorun yok sonra da "okşizeni" arabalara benzetti. sigara dedi takla atıp da tünelden geçişi kapatan bir tanker dedi. sürekli "okşizen" diyordu, resmen koca evin salonunda gözgöze gelmediğimiz kimse kalmadı, herkes ile herkes gözgöze geliyordu.
o sırada alparslan girdi kapıdan içeri, saçları ıslaktı ve gözleri ise kan çanağına dönmüştü, sağ eli sargıdaydı, burnunu çekiyordu, yürürken sallanıyordu, bana doğru adım attığı anda bir anda kalktım yerimden. sarıldık, sırtlarımızı sıvazladık "kuşlar susuz kaldı" dedi, koyverdi o anda. koyverdik karşılıklı mutfağa çekilip de... sonra sabaha kadar 7 paket sigara içtik her sigara yakışımda "okşizen" sesi yankılanıp durdu zihnimde.
ulan arkadaş, bilgelik yapılacak yer değil cenaze evleri bence. bırakın, gerçekten o kişinin üzüntüsünü paylaşabilenler bir arada oturup da o üzüntülerini soluyup dursunlar okşizen niyetine.
sanıyorum 2006 senesinin mart ayıydı ali amcayı kaybettiğimizde. anne tarafından akrabamızdı ali amca ve süt kardeşimin de babasıydı aynı zamanda. tam da sigarayı ilk bırakışımın üzerinden on gün kadar bir süre geçmişti, 3 süt kardeş mutfakta 7 paket sigarayı eritmiştik anıların gölgesinde, garip oysa içmiyordum ben sigara. konumuz bu değil...
iyi bir insandı ali amca. çocuklarıyla ve "evlat" diye seslendiği biz evlatlarıyla bir insan ne kadar iyi geçinebilirse o kadar iyi geçinirdi işte. akciğer kanserinden vefat etmişti. cenaze evine ilk girdiğimde gözüm alparslan'ı aramıştı, çok severdi babasını. tanımadıığım bir adam ayağa kalkarak selamladı, tanıdıklarımızın oturup da hürmetimi bekleyişleri arasında. ali dayı dedim bu adama, tıpkı en büyük dayıma benzetmiş, garip. "sen içeri girince" dedi "enver'i ağayı gördüm sanki" diye ekledi.
heh işte tam bu sırada yaşar amca konuşmaya başladı rahmetliyle ilgili birkaç hikaye anlattıktan sonra geldi akciğer kanseri hadisesine. hani anılar ve yaşanmışlıklar için 2-3 dakika konuşabilen adam 15 dakika boyunca akciğer kanserine değindi kendi kendine. damarlarımızı tünele benzetti, sorun yok sonra da "okşizeni" arabalara benzetti. sigara dedi takla atıp da tünelden geçişi kapatan bir tanker dedi. sürekli "okşizen" diyordu, resmen koca evin salonunda gözgöze gelmediğimiz kimse kalmadı, herkes ile herkes gözgöze geliyordu.
o sırada alparslan girdi kapıdan içeri, saçları ıslaktı ve gözleri ise kan çanağına dönmüştü, sağ eli sargıdaydı, burnunu çekiyordu, yürürken sallanıyordu, bana doğru adım attığı anda bir anda kalktım yerimden. sarıldık, sırtlarımızı sıvazladık "kuşlar susuz kaldı" dedi, koyverdi o anda. koyverdik karşılıklı mutfağa çekilip de... sonra sabaha kadar 7 paket sigara içtik her sigara yakışımda "okşizen" sesi yankılanıp durdu zihnimde.
ulan arkadaş, bilgelik yapılacak yer değil cenaze evleri bence. bırakın, gerçekten o kişinin üzüntüsünü paylaşabilenler bir arada oturup da o üzüntülerini soluyup dursunlar okşizen niyetine.
güncel Önemli Başlıklar