bugün

ilk once kemal tahir'in devlet ana adli kitabinda okudugum daha sonra nihat genc'ten duydugum bir kelime.
vücudundaki tüm kılları kesilmis, kafasi kel, sakal biyik kas hak getire diyebilecegimiz insanlar. selcuklu son doneminde , osmanli'nin ilk doneminde yasamislar, gezgin insanlarmis, anadolu'yu baştan başa gezip dolaşan tarikat üyeleri de denilebilir. ama afyon cekip kafayi bulanlari da tarih kitaplari yazar.
bilmeyenlerin çakmaklığada ,azıklığada benzetemedikleri afyon kesesi taşırlar.
azap ortakları romanının karakterlerinden birinin lakabıdır ("cavlak" boga). lakap, kelimenin anlamı ile de bağlantıldır.
(bkz: Dükkândaki Gül Yağını Döken Papağan)