camdan bakmadan aşağıya çöp sallamak

çevreye kendisini "insan" etiketiyle tanıtıp milleti kandıran, ayıdan hallice bir mutantın yapabileceği iş.

eğitimsiz insanımsıdır.

camın tam önünde çöp tenekesi bulunduğunu göz önüne alırsak gerçekleşmesinde sakınca olmayan eylemdir.

bir an başını yukarı kaldırdığında ufo geliyor sanarsın ama o sadece üst katlardan bir teyzenin çöpleridir, hoş olmayandır.

insan bir bakar da sallar.ne kadar ayıp.

insan dışı eylemdir. halbuki camdan bakınca 4. katın penceresinden çöpü aşağıya atıp paramparça bütün sokağa yayılmasını sağlamak ne kadar insani bir hareket değil mi!?
not: giriş kat veya penceresinin önünde çöp kutusu olanlar değil tabi bahsedilen...

(bkz: aşağıya bakmadan camdan çöp sallamak)
(bkz: yukarı bakmadan camdan çöp sallamak)

(bkz: camdan çöp sallamak)

doğrusu camdan çöp sallamak ya da atmaktır. ne yani aşağıya ya yukarıya bakıp atınca çok mu makul oluyor.

edit: ne çok camdan çöp atan ... varmış yahu!

gelişmemiş toplumun özelliklerinden biridir ve ne yazık ki ülkemizde de böyle insanlar çok fazladır. camdan çöp atmak nasıl bir akıl işidir çözebilmiş değilim. başlık camdan bakmadan aşağıya çöp sallamak şeklinde açılmış ama bakarak ya da bakmayarak ne farkeder. yanlış olan zaten o çöpün çöp kutusuna değil de camdan dışarı atılmasıdır.

olay 12 kişilik polis yurdundan, 4 kişlik nezih üniversite yurdundaki ilk günümde başıma gelmiştir*.
yurdun eskilerinden hasan arkadaş hoş geldin demeye gelmiş ve patetes kızartması yiyelim ilk yemeğin kabuska olmasın demişti*. bende aylardır özlediğim lezzet olduğundan atladım hemen. ayıp olmasın çocuk o kadar zahmet edip marketen patetes almış gelmiş hazırlamasına yardım edeyim dedim.
demez olaydım sayın sözlük. patatesleri bir güzel yıkadım soydum. dilimleme işini hasan arkadaşa bıraktım zira kötü dilimliyordum. bir kap dolusu kirli suyu ve 3 büyük boy patatesin kabuğunu, odada çöp olmadığı için, suyuyla beraber hasanın dur yapma kerter demesine bırakmadan pencereden aşşağı salladım sayın sözlük. meğer benim odanın altı aşıkların kimse bizi "rahatsız etmesin" mekanıymış. genelde de 3 4 aşık çift orada olurmuş. ben ne bileyim sayın sözlük.
arkadaş, kerter kalk gidelim odadan. kesin birine denk gelmiştir. demesine aldırmadan odada hummalı patetes soyma işlemi sürerken, biri kapıyı tekmeyle açar. üstü sırılsıklam olmuş ve saçlarında yeryer patates kabukları olan sinirli bir genç vardır karşımızda.
o anı unutamam sözlük sanırım hayatımda en çok utandığım anlardan biriydi. genç arkadaşın üstüme kustuğu öfkenin haddi hesabı yoktu. yurtta bittiğim an olarak düşünmüştüm. allahtan hasan yurdun eski kıdemlilerindenmiş araya girdi. durumu toparladı. genç kız ve madur arkadaşa birer küçük hediye alıp konuyu kapattık. ve bir daha asla bir yere iyice bakmadan çöp atmadım.

- yazıcam bunu da gasteye
- yaz amca yaz..
* *