bugün

belki de bir insanın yapabileceği en aptal eylem.
suya yazı yazarken silineceğini bilen aptal aşık kadar karmaşık ve beklentisiz bir şey.
o eli tutarken terleyen fakat değer bilmeyen bir eli sıkmak ne kadar tuhaf olabilir ?
oyuncaklarıyla bir odaya hapsedilmiş çocuk kadar telaşlı ve mutlu olmak.
ağladıktan sonra uyuyan yaramaz çocuk.
öleceğini bile bile yaşamak gibi bir şey.ölmeyen umudun göstergesi.belki değişiriz,belki toparlarız umuduyla sarf edilen sonuçsuz çaba.sonu hayal kırıklığı yer yer ağlamak kimseye göstermeden.hayat böyle.
evlilik dahi pratikte öyledir. mezara el ele girilmiyor.
(bkz: bugün sözlük çok duygusal)
hiç başlamaması bir gün bitmesinden iyidir.
bok gibi sonun bok gibi başlangıcıdır afedersin.
boşalacağını bile bile siki tutmak gibi bir şeydir. madem ki boşalınca hoşnutsuz olacaksın, niye ziki tutuyorsun? git pırasa tut, kabak tut...
öleceğini bile bile sonuna kadar yaşamakla eş değer olan eylemdir.
Sarhoş oldum da
Seni hatırladım yine;
Sol elim,
Acemi elim,
Zavallı elim!

ORHAN VELi KANIK

iş bu entry malum durumlardan yola çıkılarak yazılmıştır. görsel
o an anlaşılmaz. yapılan hataları, pişmanlıkları o el o zaman askıda kalmaz. kenetlenir. belki de düşünmek istemezsin o el bırakılacak diye. anını yaşamak istersin. o elden gelen sıcaklık ve pozitif enerji ile daha çok bağlanırsın o ele. tıpkı o eli kalbinde hissedene kadar. yapışır kalırsın. pesimist olmaya ne gerek var diye.
bile bile ladestir ve sadece kaybederkende kazanabilenlerin yapabileceği bir şeydir.
insanlarin ihtiyactan dolayi o anki egolarini tatmin etmesi durumudur.