bugün

henüz polis dayağı yemediğim için ve hala bu ülkede güzel günlere dair umut beslediğim için şimdiye kadar benimsemediğim söylem.
yurt dışında bulunan bir insan için kesinlikle yanlış olan bir söylem.
(bkz: böyle sarılaydım sana gitme diyeydim)
(bkz: genç postalcı isyanı)
bu ülkede daha fazla yaşanmaz

çünkü;

sırf şehrim de karşıt görüşlülerine oy verdiler diye şehrime gavur diyorlarsa
vip camii yaptırıyorlarsa
1milyon 7yüzbin gencin hakkını orospu gibi kullanıp atıyorlarsa
21 yaşında aslan gibi adamları (şehit diyemiyorum yapılan askeri, politik ve stratejik hatalardan dolayı malesef) ölmeleri için doğuya gönderiyorlarsa
en hızlı onaylanan yasa vekil maaş zammı yasasıysa
bölücülüğün adı demokrası olduysa

ve

tüm bunları yapanlar üst üste iktidar olabiliyorsa

bu ülkede yaşanmaz arkadaş.
insanların fanatik, bağnaz, yobaz olduğu bu ülkede (dinci anlamında değil her anlamda.) gerçekten fazla yaşanmaz. ben de zaten ileride izlanda'ya yerleşmenin hayallerini kuruyorum. nüfuz az, toplumsal çatışmalar yok ayrıca kurtuluş günleri doğum günüm.. bütün izlanda sokaklara dökülüp kutlama yaparken benim doğum günümü kutluyorlar hissine kapılmam ve kendimi kısa süreliğine kandırmam çok güzel bir duygu olurdu.
fırsatını bulan gidiyor zaten. geriye çöpler ve hayattan beklentisi olmayıp bir kenarda inzivaya çekilenler kalıyor.