bugün

bir MURATHAN MUNGAN şiiir...

Boş zaman: içi görünen saatler
Bakışın yenik düştüğü an
Bir dolgu malzemesi sessizlik
sessizliği dengede tutan boşluğa
birkaç küçük ayrıntı yerleştirilmiş: BoşAlan
sahnenin sayacında hesaplı kullanım
gerilim tırmandıran saydam elektrik
kullanışlı yenilgi, bir dizi inci kolye gibi
her tanesi es vuruşu temkinli parmak uçlarında
Ayrılık karşıya bırakılmıştır.
Söz'de çürüyecek şeyler.
Formüllerini bilmediğimiz
ama yasalarına teslim olduğumuz
fizik kuralları gibi işliyor her şey
Görünmez trapezde ilk adım karşıya bırakılmıştır.
Replik korkusu önce gelir hareketten
Şalter sonuna dek açılır.

parantezler açılıp kapanırken...

Yüzüdür bir oyuncunun politikası: Boş Sayfa
Beyaz karanlık, hiçbir leke belirmedi
açık kalmış gözlerinde
sessizliğin çekirdeğindeki hikâyenin ansızın gelen finalinden
Suç karşıya bırakılmıştır. Öteye
Zaman durur parmaklarında, saat boşalır
Kolyenin dağılan taneleri her noktasını doldurur
boş uzamın
iner şalter, sayaç boşalır.

Bekleyiş, sessizlik, karşılaşma ve son
her şey baştan boşa alınır.
Sizden beklenen tek şey
Açık kalmış gözler için
sessizliğin çekirdeğine soyutlanacak
benzer bir hikâyeyi
Karşınıza almanızdır.